STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Tak. Coś, co mam już od dłuższego czasu.
Posłał mi najpiękniejszy ze swoich uśmiechów.
Jeśli miała to być jedyna jego reakcja na podarunek Jacoba,
akceptowałam ją całkowicie.
- Zrobię wszystko, żebyś tylko był zadowolony.
Zmienił ton głosu na oskarżycielski.
- Czy zauważyłaś, że mnie dyskryminujesz? Bo ja tak.
- Ja cię dyskryminuję? Gdzie? Kiedy? Skrzywił się.
- Wszyscy mogą dawać ci, co chcą — nie masz do nich żadnych
pretensji. Wszyscy z wyjątkiem mnie. Marzyłem o tym, żeby sprawić
ci coś z okazji ukończenia szkoły, ale powstrzymałem się, bo
wiedziałem, że będziesz na mnie zła. To nie fair. Czy możesz mi
wyjaśnić, skąd to się u ciebie bierze?
- To proste. — Rozłożyłam ręce. — Jesteś dla mnie ważniejszy
niż wszyscy inni. I dałeś mi siebie samego. Na samo to sobie nie
zasłużyłam, a co dopiero na jakieś prezenty od ciebie. Tylko jeszcze
bardziej zakłócają równowagę.
Zamyślił się na chwilę nad moimi słowami, po czym wywrócił
oczami.
- To idiotyczne, że postrzegasz mnie w taki sposób.
Nic nie powiedziałam. Wiedziałam, że nie będzie mnie słuchał,
jeśli zacznę go korygować.
Zadzwoniła jego komórka.
Zanim otworzył telefon, zerknął na numer.
- Jakiś problem, Alice?
scandalous
An43 + Eleonora