STEPHENIE MEYER Zaćmienie

to, jak wytrwale wzbraniałam się przed przyjęciem czegokolwiek, a
zwłaszcza od niego. Nie było to z mojej strony do końca logiczne, a i
nikt mnie zresztą nie posłuchał.
- Też mi dałeś kilka - przypomniałam mu. - I wiesz, że preferuję
te wykonane własnoręcznie.
Na moment zacisnął wargi.
- A rzeczy używane? Mogą być?
- Do czego pijesz?
- Do tej bransoletki. - Opuszkiem palca zakreślił okrąg wkoło
mojego nadgarstka. - Często będziesz ją nosić?
Wzruszyłam ramionami.
- Żeby nie zranić jego uczuć? - zasugerował przebiegle.
- Pewnie tak.
- Czy nie sądzisz, że w takim razie byłoby sprawiedliwie... -nie
odrywając wzroku od mojej dłoni, obrócił ją i przejechał palcem po
widocznych na nadgarstku żyłach - ...gdybym i ja był na niej
reprezentowany?
- Reprezentowany?
- Gdybym też podarował ci taką zawieszkę, żeby ci mnie
przypominała.
- Nie potrzebuję czegoś takiego. Nie ma chwili, żebym o tobie nie
myślała.
- Gdybym dał ci coś takiego, doczepiłabyś do bransoletki? -
naciskał.
scandalous
- Coś z drugiej ręki? - upewniłam się.
An43 + Eleonora