STEPHENIE MEYER Zaćmienie

po sznurku, jakbyśmy nimi sterowali. Alice widzi już, że tak właśnie
się stanie. Potem natrafią z kolei na nasze ślady i rozdzielą się, żeby
zajść nas z dwóch stron. Ta połowa, które pójdzie lasem, w wizji
Alice znienacka znika...
- Tak! - syknął triumfalnie Jacob.
Edward uśmiechnął się do niego serdecznie. Byli teraz towarzyszami
broni.
Zrobiło mi się niedobrze. Jak mogli tak rwać się do walki? Jak miałam
znieść myśl, że obaj narażają właśnie dla mnie życie? Nie potrafiłam
sobie tego wyobrazić.
Nie, nie miałam najmniejszego zamiaru siedzieć z założonymi lękami.
- Nie ma mowy - oświadczył nagle Edward ze wstrętem
w głosie.
Aż podskoczyłam. Przestraszyłam się, że jakimś cudem usłyszał moje
postanowienie, ale patrzył na Jaspera.
- Wiem, wiem - odpowiedział szybko Jasper. - Właściwie to nie
brałem nawet tego na poważnie pod uwagę.
Alice tupnęła nogą.
- Gdyby Bella została na polanie do końca - wyjaśnił jej - zupełnie
by pogłupieli. Nie potrafiliby się skoncentrować na niczym innym
prócz niej. Byłoby nam jeszcze łatwiej ich wyłapać...
Spojrzenie Edwarda przywołało go do porządku.
- Tyle, że, rzecz jasna, nie możemy tak ryzykować - zakończył.
- Tak tylko mi przyszło do głowy.
scandalous
An43 + Eleonora