STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Nie masz wyboru, Bello — powiedział Edward. — Musisz się
zgodzić.
Głos miał spokojny, ale wyczuwałam w jego tonie tłumiony wstręt.
Ja tam swojej niechęci nie kryłam.
Jacob wywrócił oczami, zniecierpliwiony, i jednym zdecydowanym
ruchem wziął mnie na ręce.
- Nie bądź dziecinna - mruknął, ale zaraz potem zerknął na
Edwarda, ja zresztą też. Mój ukochany wyglądał na w pełni
opanowanego.
- Jestem bardzo wyczulony na zapach Belli - wytłumaczył
Jasperowi — więc byłoby rozsądniej, gdyby tę próbę przeprowadził
ktoś inny.
Jacob okręcił się ze mną wokół własnej osi i pocwałował do lasu. Nie
powiedziałam ani słowa, nawet wtedy, kiedy otoczył nas mroczny
gąszcz. Wciąż miałam urażoną minę, ale w głębi duszy czułam się
przede wszystkim skrępowana. Czy naprawdę musiał aż tak mocno
mnie do siebie przyciskać? Chcąc nie chcąc, zaczęłam się
zastanawiać, jak on sam się z tym czuje. Przypomniało mi się nasze
ostatnie wspólne popołudnie w La Push. Nie chciałam o nim myśleć i
założyłam ręce. Ku swojej irytacji, kiedy przypadkowo zerknęłam na
opatrunek na prawej dłoni, nieszczęsne wspomnienie tylko zyskało na
ostrości.
scandalous
Nie zawędrowaliśmy daleko - Jacob zawrócił po szerokim łuku i
wybiegł na polanę w innym miejscu, kilkadziesiąt metrów od punktu
wyjścia, w którym czekał na nas Edward. Zwolnił tempo.
An43 + Eleonora