STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Pozostałe wilki już się wycofywały, nie spuszczając przy tym oczu z
Cullenów. Przyglądał się ich odwrotowi, nie ruszając się z miejsca.
Wkrótce znikły w ciemnym lesie - tylko dwa przystanęły na jego
skraju i zwróciły się ku Jacobowi. Bił od nich niepokój.
Edward westchnął. Ignorując mojego przyjaciela, podszedł do mnie z
drugiej strony i wziął mnie za rękę.
- Gotowa do biegu? - spytał.
Nim zdążyłam się odezwać, przeniósł wzrok na Jacoba.
- Nie znam jeszcze wszystkich szczegółów - odpowiedział na
zadane mu telepatycznie pytanie.
Wilk mruknął coś niezadowolony.
- To nie takie proste — stwierdził Edward. — Ale nie zawracaj
tym sobie głowy. Postaram się, żeby nie pojawiło się żadne
niebezpieczeństwo.
- Gdzie żeby się nie pojawiło? — wtrąciłam się.
- Omawiamy tylko strategię — wyjaśnił oględnie.
Jacob spojrzał na niego, potem na mnie, potem znowu na niego, i
nagle ruszył biegiem ku ścianie lasu.
- Hej! - zawołałam, mimowolnie wyciągając przed siebie rękę, ale
w kilka sekund zniknął wśród drzew. W jego ślady poszły dwa
pozostałe wilki. Zdążyłam tylko zauważyć, że do tylniej łapy miał
przywiązane płaskie czarne zawiniątko.
- Co go napadło? - spytałam urażona.
- Zaraz wróci - odparł Edward. Westchnął ciężko. - Chce móc
normalnie się komunikować.
scandalous
An43 + Eleonora