STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Moich uszu doszło coś w rodzaju grupowego westchnienia
i w tym samym momencie dziesięć par oczu przesunęło się spory
kawałek w dół.
Na kilka sekund zapadła cisza, a potem Jasper wyszedł na pustą
przestrzeń pomiędzy wampirami a wilkołakami. Jego dostrzec nie
było trudno, bo miał na tyle bladą skórę, że odcinała się od ściany lasu
tak samo, jak wilcze ślepia. Zerknął na Edwarda z niepewną miną.
Edward skinął głową. Jasper westchnął i czując się wyraźnie
nieswojo, obrócił się tyłem do gości.
- Carlisle ma rację - oznajmił nam.
Nam, czyli tylko mnie i Cullenom. O tej części widowni, która
znajdowała się za nim, starał się chyba nie myśleć.
- Będą walczyć jak dzieci. Dwie najważniejsze rzeczy, o których
musicie pamiętać, to, po pierwsze, nie dać napastnikowi otoczyć się
ramionami, i po drugie, nie wybierać oczywistych metod zabijania. Na
to właśnie i tylko na to są przygotowani.
Trzeba ich podchodzić chyłkiem, bezustannie pozostając przy tym w
ruchu. Tracą wtedy głowę i nie są w stanie skutecznie się bronić.
Emmett?
Wywołany wystąpił z szeregu rozpromieniony.
Jasper zrobił tyłem kilka kroków na północ, ustawiając się bokiem
zarówno do swoich, jak i do watahy. Gestem poprosił brata o wyjście
na środek.
- Najpierw on, bo najlepiej się nadaje do odgrywania ataku
nowonarodzonego.
scandalous
An43 + Eleonora