STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Trudno im się dziwić. Jestem im wdzięczny, że w ogóle się
zdecydowali.
- Przyjdą jako wilki? - spytałam Edwarda.
Potwierdził, po czym przyjrzał mi się badawczo. Przełknęłam głośno
ślinę. Widziałam Jacoba w postaci wilka tylko dwukrotnie - raz na
łące z Laurentem, i drugi raz na leśnej drodze, kiedy rozgniewał się na
mnie Paul. Były to jedne z moich najbardziej przerażających
wspomnień.
W twarzy Edwarda coś drgnęło, jakby nagle zdał sobie sprawę z
czegoś niezbyt przyjemnego. Nim dostrzegłam coś więcej, odwrócił
się przodem do pozostałych.
- Przygotujcie się — przyszykowali dla nas małą niespodziankę.
- Co znowu za niespodziankę? - naburmuszyła się Alice.
- Cii - rozkazał.
Jego wzrok padał poza nią, na coś kryjącego się w ciemnościach.
Cullenowie pospiesznie się rozstąpili, pozostawiając Jaspera i Emmeta
najbliżej linii drzew. Edward został przy mnie, ale pochylił się w ich
kierunku. Było widać, że gdyby tylko mógł, dołączyłby do braci.
Znów ścisnęłam mocniej jego dłoń.
- Cholera - mruknął Emmett. - Ale numer.
Esme i Rosalie wymieniły zdumione spojrzenia.
Zmrużyłam oczy, ale mrok był dla mnie tak samo nieprzenikniony, co
przed chwilą.
- Co się dzieje? - spytałam najciszej, jak umiałam. - Nic nie
widzę.
scandalous
An43 + Eleonora