STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Ale później dałam ci w twarz i to oznaczało, że anuluję za
proszenie.
- Nie irytuj się. Przyniosłem ci prezent, i w ogóle.
Splotłam ręce na piersi. Nie chciałam się z nim teraz kłócić -
chciałam dowiedzieć się, co widziała Alice, i jak na jej rewelacje
zareagowali Edward i Carlisle. Wyciągnęłam szyję, żeby móc
zobaczyć ponad ramieniem Jacoba, czy nie ma ich gdzieś w pokoju.
- Możesz go odnieść do sklepu. Mam coś ważnego do załatwienia.
Zrobił krok w bok, żeby przesłonić mi widok i zwrócić tym na siebie
uwagę.
- Nie mogę go oddać, bo nie kupiłem go w sklepie. Sam go
zrobiłem. Kupę czasu mi to zabrało.
Przechyliłam się w drugą stronę, ale wszyscy Cullenowie jakby
zapadli się pod ziemię. Gdzie oni się podziewali? Po raz kolejny
przeczesywałam wzrokiem tłum.
- Bell! Przestań. Nie udawaj, że mnie tu nie ma!
- Niczego nie udaję. - Dalej się rozglądałam, ale bez rezultatu. -
Słuchaj, Jake, jestem teraz bardzo zajęta.
Wziął mnie pod brodę i zmusił do spojrzenia sobie w oczy.
- Czy mógłbym prosić o poświęcenie mi, chociaż kilku sekund,
panno Swan?
Odskoczyłam jak oparzona.
scandalous
- Łapy przy sobie, Jacob! - syknęłam.
- Okej, okej! - Podniósł obie ręce do góry. - Przepraszam. I za
tamto też przepraszam. No wiesz - za to, że cię pocałowałem. Nie
An43 + Eleonora