STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Chyba zaraz za następnym zakrętem. - Zacisnęłam wargi. -Masz rację,
bardzo trudno go znaleźć. Alice mówiła mi, że dołączyła do zaproszeń
mapkę, ale mimo to nie jestem pewna, czy wszyscy trafią. Dopiero
teraz pomyślałam o tej ewentualności i trochę poprawiło mi to humor.
- Może komuś się uda - powiedział Charlie.
Droga skręciła na wschód. Kiedy pokonaliśmy zakręt, naszym oczom
ukazało się niecodzienne zjawisko. W miejscu, w którym miał być
zjazd prowadzący do Cullenów, od aksamitnej czerni lasu odcinały się
tysiące migających choinkowych lampek, niemożliwych do
przeoczenia. Ktoś porozwieszał je na drzewach po obu stronach
odgałęzienia.
- Wow - szepnął Charlie. Zrzedła mi mina.
- Przeklęta Alice.
Skręciliśmy. Okazało się, że podświetlono nie tylko sam zjazd — co
kilkanaście metrów mijaliśmy kolejną instalację, i tak aż pod sam
dom, przez prawie pięć kilometrów.
- Ta mała nigdy nie bawi się w półśrodki, prawda? Ojciec był pod
wrażeniem.
- Jesteś pewien, że nie wejdziesz choć na chwilę?
- W stu procentach. Baw się dobrze, kochanie.
- Wielkie dzięki, tato.
scandalous
Przyglądał mi się rozbawiony, jak wysiadam i zatrzaskuję drzwiczki.
Odprowadziłam go wzrokiem. Nie przestawał się szeroko uśmiechać.
Z westchnieniem pomaszerowałam na swoje przyjęcie.
An43 + Eleonora