STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Eee...
Nie był skłonny udzielić mi odpowiedzi.
- Wyjawisz mi, co zrobiła, żeby zagłuszyć przed tobą swoje
myśli?
Rzucił mi podejrzliwe spojrzenie.
- Tłumaczyła słowa do „Glory, glory, Alleluja" na arabski. A jak
skończyła, zaczęła od początku, tyle że przeszła na koreański język
migowy.
Zaśmiałam się nerwowo. Co jak co, ale to musiało się sprawdzić. -
Wiesz, co przede mną ukrywa — wypomniał mi.
- Co poradzić. - Uśmiechnęłam się blado. — Sama wpadłam na to, co
teraz chodzi jej po głowie.
Zbity z pantałyku, czekał na dalsze wyjaśnienia. Rozejrzałam się.
Charlie jak nic przedzierał się już w naszym kierunku.
- Znając Alice — powiedziałam szybko — będzie próbowała zmydlić
to przed tobą w sekrecie aż do końca przyjęcia. Ale skoro jestem jak
scandalous
najbardziej za tym, żeby odwołać tę nieszczęsną imprezę... Tylko nie
dostań ataku szału, niezależnie od tego, co powiem, okej? Zawsze
lepiej wiedzieć jak najwięcej. Wiedza musi się na coś przydać.
- O czym ty w ogóle mówisz? W oddali zobaczyłam Charliego.
Szukał mnie wzrokiem. Kiedy mnie dostrzegł, pomachał mi.
- Tylko zachowaj spokój, dobrze? Edward skinął głową. Usta miał
zaciśnięte, Zaczęłam mu tłumaczyć szeptem swój tok rozumowania.
- Myślę, że się mylisz, twierdząc, że mamy kilku różnych
przeciwników. Tak naprawdę to przeciwnik jest tylko jeden. I nie
An43 + Eleonora