STEPHENIE MEYER Zaćmienie

się ode mnie, rozglądając się na boki. - Lauren! - pisnęła znienacka.
Pomachała energicznie w stronę koleżanki i zaczęła przepychać się
przez odziany żółto tłum. Powoli dołączali do nas członkowie naszych
rodzin i robiło się coraz ciaśniej.
Zauważyłam Angelę i Bena, ale rozmawiali już ze swoimi
najbliższymi, więc postanowiłam, że złożę im gratulacje później i
wyciągnęłam szyję ponad morze głów, żeby namierzyć Alice.
- Gratuluję - szepnął mi do ucha Edward, obejmując mnie w talii.
Powiedział to bez większego entuzjazmu: nie wyczekiwał tego
wydarzenia z utęsknieniem.
- Ehm... dzięki.
- Widzę, że stres jeszcze cię trzyma.
- Chyba tak.
- Czym się tu jeszcze przejmować? Bo chyba nie przyjęciem Nie
martw się, nie będzie tak źle.
- Pewnie masz rację.
- Za kim się tak rozglądałaś?
Najwyraźniej nie robiłam tego tak dyskretnie, jak mi się wydawało.
- Za Alice. Jest gdzieś tu jeszcze?
- Poszła sobie, gdy tylko wręczono jej dyplom.
W jego głosie pojawiła się nowa nuta. Podniosłam wzrok. Wpatrywał
się w tylne wyjście z sali i nadal wyglądał na zdezorientowanego. To
mnie zmotywowało - podjęłam spontaniczną decyzję, choć
wiedziałam, że powinnam była to przemyśleć.
- Martwisz się o nią? - spytałam.
scandalous
An43 + Eleonora