STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Poszło tak szybko. Czułam się, jakbym nacisnęła na wideo przycisk
przewijania. Najpierw wmaszerowywaliśmy na salę w takim tempie,
jakbyśmy byli bohaterami slapstickowej komedii, potem Erie połykał
z nerwów całe wyrazy i ledwie go można było zrozumieć, a wreszcie
pan dyrektor Greene zapomniał o robieniu dłuższych pauz pomiędzy
wyczytywanymi przez siebie nazwiskami i uczniowie z pierwszego
rzędu ledwie nadążali z wdrapywaniem się na scenę. Biedna pani
Cope prawie się trzęsła, usiłując się nie pomylić przy podawaniu
dyrektorowi dyplomów.
Alice, która pojawiła się na sali niewiadomo, kiedy, podeszła po
swoje świadectwo, poruszając się z właściwą sobie gracją i z bardzo
skupioną miną. Następny był Edward - on z kolei wyglądał na
ździebko zdezorientowanego, ale, na szczęście, nie na zmartwionego.
Tylko oni dwoje z całego rocznika prezentowali się znakomicie nawet
w swoich szkaradnych żółtych togach. Ich nieziemska uroda i wdzięk,
jak zwykle, wyróżniały ich z tłumu. Trudno
scandalous
* W oryginale Erie tłumaczy zebranym, że słowo commencement
(ang. rozdanie świadectw) oznacza także „początek" - przyp. tłum.
było uwierzyć, że kiedykolwiek brałam ich za zwykłych ludzi. Już
para skrzydlatych aniołów mniej rzucałaby się w oczy.
I dyrektor wyczytał moje nazwisko i wstałam z krzesła, czekając, aż,
kolejka się przesunie. W tyle sali rozległ się głośny aplauz, więc na
moment się odwróciłam i zobaczyłam Jacoba, który zachęcał właśnie
Charliego, żeby i on wstał. Obaj z entuzjazmem mi dopingowali. Koło
An43 + Eleonora