STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Świetnie - skomentował Jacob. - Żadna przyjemność pokonać kogoś
walkowerem.
- Ale nie obiecuję, że będę przestrzegał reguł gry - zaznaczył Edward.
Jego głos zrobił się nagle mroczniejszy niż przed sekundą.
-Ona jest moja.
Ich wymiana zdań była coraz ostrzejsza.
- Ja też niczego nie obiecuję.
- W takim razie powodzenia.
- Tak. Niech zwycięży lepszy.
- To mi odpowiada. Byle szczeniak nie ma przy mnie szans. Jacob
skrzywił się, ale zaraz się opanował i wychylił zza
Edwarda, żeby posłać mi uśmiech. Spojrzałam na niego spode łba.
- Mam nadzieję, że kość szybko ci się zrośnie - powiedział. -
Naprawdę mi przykro, że tak się załatwiłaś.
Żeby go nie widzieć, obróciłam się twarzą do zagłówka jak obniżone
dziecko.
Nie zmieniłam pozycji nawet wtedy, gdy Edward wsiadł do
samochodu, więc nie wiedziałam, czy Jacob stoi jeszcze przed domem
i na mnie patrzy, czy nie.
- Jak się czujesz? - spytał Edward, zapuszczając silnik.
- Wszystko się we mnie gotuje. Parsknął śmiechem.
- Chodziło mi o twoją dłoń. Wzruszyłam ramionami.
- Bywało gorzej.
- Co prawda, to prawda.
scandalous
An43 + Eleonora