STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Miałam nadzieję, że tak powiesz. Zamilkł na chwilę.
- To do ciebie niepodobne - zauważył ostrożnie. - Czym ci się naraził?
- Pocałował mnie! - pożaliłam się. Silnik volvo wyraźnie zwiększył
obroty. Z saloniku doszedł głos Charliego:
- Chyba powinieneś już sobie pójść.
- Zostanę jeszcze trochę, jeśli nie masz nic przeciwko.
- Skoro ci spieszno na cmentarz.
- Czy ten kundel jeszcze tam jest? - odezwał się wreszcie Edward.
- Tak.
- Już skręcam w waszą ulicę - oznajmił złowróżbnie. Rozłączyłam się
z uśmiechem. Jego auto słychać już było za oknem. Zahamował z
piskiem opon. Ruszyłam w kierunku wejścia.
- Jak tam twoja ręka? - spytał Charlie, kiedy go mijałam. Wygląda! na
podenerwowanego. Jacob siedział koło niego na kanapie, zupełnie
rozluźniony.
Uniosłam kompres, żeby ją odsłonić.
- Puchnie - oświadczyłam.
- Może powinnaś ograniczać się do ludzi twojego wzrostu -
zasugerował ojciec.
- Może.
Otworzyłam drzwi. Edward stał już na ganku.
- Pokaż no mi ją - poprosił.
scandalous
Zbadał moją dłoń tak delikatnie, że ani razu mnie nie zabolało. Skórę
miał prawie tak samo zimną co lód, więc jej dotyk przynosił mi ulgę.
An43 + Eleonora