STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Charlie też zachichotał. Zazgrzytałam zębami. Trzymając luckę
zdrową ręką, uderzyłam nią o kant zlewu, żeby kostki się z niej
wysypały, a potem zebrałam je w leżącą na blacie ściereczkę.
- Czemu cię uderzyła?
- Bo ją pocałowałem — wyznał Jacob śmiało.
- Punkt dla ciebie - pogratulował mu Charlie.
Z ręką owiniętą ściereczką wybrałam numer komórki Edwarda.
- Bella? - Odebrał po pierwszym sygnale. W jego głosie słychać
było nie tyle ulgę, co ogromną radość. W tle mruczał silnik
volvo - świetnie, był już samochodzie. - Zostawiłaś telefon... Czy
Jacob cię odwiózł?
- Tak, jestem już w domu. Przyjedziesz po mnie?
- Będę za kilka minut. Czy coś się stało?
- Chcę, żeby Carlisle obejrzał moją dłoń. Chyba trzeba ją namówić.
W saloniku zapadła głucha cisza. Ciekawa byłam, kiedy Jacob
wejdzie do kuchni. Uśmiechnęłam się złośliwie, wyobrażając solne,
jak nieswojo musi się czuć.
- Jak do tego doszło? - zapytał Edward wypranym z emocji głosem.
Starał się chyba nie wyciągać pochopnych wniosków.
- Uderzyłam Jacoba - wyjaśniłam.
- Ach, tak. No to dobrze. - Wydawał się być jeszcze bardziej
zadowolony niż Charlie. - Szkoda tylko, że zrobiłaś przy tym sobie
krzywdę.
scandalous
- Szkoda tylko, że jemu nie zrobiłam przy tym krzywdy.
- Tym to już ja się zajmę - zaoferował się.
An43 + Eleonora