STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Przestań - powiedział z uśmiechem, przeciągając akcentowaną
samogłoskę. - To musiało być lepsze od całowania się z kawałem
granitu.
- W sztuce całowania nie dorastasz mu do pięt.
- Będziesz mi teraz takie wciskać.
- Wcale nie!
Posmutniał na chwilę, ale zaraz się rozchmurzył.
- Uparciuch z ciebie i tyle. Ja tam może nie mam z czym tego
porównywać, ale bardzo, bardzo mi się podobało.
- A idź mi - prychnęłam.
- Zobaczysz, przypomnisz sobie o mnie dziś w nocy. Pan wampir
będzie sądził, że sobie smacznie śpisz, a ty będziesz zastanawiać się,
jakiego dokonać wyboru.
- Jeśli przypomnę sobie o tobie dziś w nocy, to tylko dlatego, że
nawiedzisz mnie w koszmarze!
Zwolnił, żeby móc na mnie spojrzeć. Jego mina świadczyła o tym, że
wcale nie żartuje.
- Tylko pomyśl, Bella - zachęcił mnie z entuzjazmem - jak by
In było, gdybyśmy zostali parą. Dla mnie nie musiałabyś niczego w
swoim życiu zmieniać. I Charlie byłby zadowolony, że to ze mną się
związałaś. Chroniłbym cię równie dobrze, co wampiry, a może nawet
lepiej. Wierz mi, byłabyś ze mną szczęśliwa. Tyle ci mogę dać, czego
on nie jest w stanie. Choćby to całowanie - założę się, że gość nie
może się tak zatracić, bo jeszcze zrobiłby ci krzywdę. A ja cię nigdy
nie skrzywdzę.
scandalous
An43 + Eleonora