STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Bella, to ty sama ją sobie złamałaś. A teraz przestań tańczyć i
pozwól mi ją zbadać.
- Łapy przy sobie! Wracam do domu!
- Odwiozę cię - powiedział spokojnie.
Nawet nie pocierał sobie podbródka, jak na filmach. Byłam żałosna.
- Dzięki - warknęłam. - Wolę pójść pieszo.
Odwróciłam się i ruszyłam w stronę szosy. Od granicy dzieliło mnie
tylko kilka kilometrów. Wiedziałam, że wystarczy, że odłączę się od
Jacoba, a zobaczy mnie Alice i kogoś po mnie przyśle.
- Nie bądź taka. Odwiozę cię - powtórzył.
Był na tyle bezczelny, żeby po tym wszystkim próbować mnie złapać.
Tym razem mu się wyrwałam.
- Super! - wydarłam się. - Odwieź mnie! Proszę bardzo! Mam
nadzieję, że Edward skręci ci od razu kark, ty podły, obleśny kundlu!
Tylko wywrócił oczami. Doprowadził mnie do auta, otworzył przede
mną drzwiczki i pomógł wsiąść do środka. Kiedy zajął miejsce za
kierownicą, wesoło pogwizdywał.
- Poczułeś chociaż cokolwiek? - spytałam rozdrażniona.
- Chyba żartujesz. Gdybyś się nie zamachnęła z wrzaskiem, może
i bym się nie połapał, że chcesz mnie uderzyć, ale tak? Prze-< icż ja
mogę walczyć z wampirami.
- Nienawidzę cię, Black.
scandalous
- To dobrze. Zawsze to jakieś gorące uczucie.
- Ja ci dam gorące uczucie! Zamorduję cię w afekcie, ot co!
An43 + Eleonora