STEPHENIE MEYER Zaćmienie

oświadczył Edward zjadliwym tonem.
Drążyłabym temat dalej, ale w tym samym momencie Jacob
dwukrotnie zatrąbił, żeby okazać swoje narastające zniecierpliwienie.
- To już przesada — obruszył się Edward.
- To cały on - stwierdziłam.
Wysiadłam pospiesznie, żeby nie zdążył rozdrażnić mojego chłopaka
ani odrobinę bardziej.
Podszedłszy do rabbita, pomachałam Edwardowi na pożegnanie. Z tej
odległości wyglądał na jeszcze bardziej zdenerwowanego
- a może tylko mi się zdawało? Miałam słaby wzrok i w kółko
mylnie interpretowałam to, co widziałam.
Marzyłam o tym, żeby takie spotkania przebiegały zupełnie inaczej.
Obaj powinni byli wysiąść z aut i uścisnąć sobie ręce, a potem
spróbować się zaprzyjaźnić. Tak bardzo chciałam, żeby byli dla siebie
Jacobem i Edwardem, a nie tylko „tamtym wilkołakiem" i „tamtym
wampirem". Przypominali mi uparte magnesy z lodówki, a ja starałam
się zbliżyć ich do siebie, dążąc w gruncie rzeczy do tego, by
odwróciły się prawa natury.
Westchnęłam i wgramoliłam się do volkswagena.
- Cześć, Bells - przywitał mnie Jacob wesoło, ale bardzo
zmęczonym głosem.
scandalous
Ruszyliśmy w stronę La Push. Prowadził, nie odrywając wzroku od
szosy. Jeździł szybciej ode mnie, ale wolniej niż Edward.
Przyjrzałam mu się uważniej. Nie tylko z jego głosem było coś nie
tak. Naprawdę kiepsko wyglądał: twarz miał poszarzałą, opadały mu
An43 + Eleonora