STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Wyglądał na trochę obrażonego.
- Edwardzie, to mój były najlepszy przyjaciel. - Zabolał mnie ten
czas przeszły. - Oczywiście, że mi to nie pasuje.
- Wybacz moje gapiostwo - oświadczył z wymuszoną
uprzejmością. - Strzeliłem gafę.
- Nie przejmuj się, nic się nie stało.
Wbijałam wzrok w swoje dłonie, oparte o blat stołu. Obie były
zaciśnięte w pięści.
Zapadła cisza.
Po chwili Edward wziął mnie pod brodę, zmuszając, bym na niego
spojrzała. Już mu przeszło.
- Przepraszam. Szczerze.
- Wiem. Wszystko w porządku. Ja też przesadziłam z reakcją. Po
prostu myślałam już o nim wcześniej, a potem ty wyskoczyłeś z tym
polowaniem...
Zawahałam się. Zawsze, gdy wspominałam Jacoba, oczy Edwarda
wydawały się ciemnieć. Widząc, że znowu tak się dzieje, przyjęłam
błagalny ton.
- Widzisz, Charlie mówił mi przy obiedzie, że Jake przechodzi
trudny okres. Mam wyrzuty sumienia. To wszystko moja wina...
- Nie zrobiłaś niczego złego.
Wzięłam głęboki oddech.
- Powinnam coś z tym zrobić. Jestem mu to dłużna. Zresztą to
i tak jeden z warunków Charliego.
scandalous
An43 + Eleonora