STEPHENIE MEYER Zaćmienie

— Zanim opowiem ci moje losy — ciągnął — musisz zrozumieć,
że są miejsca w naszym świecie, Bello, gdzie długość życia naszych
pobratymców odmierza się nie w stuleciach, ale w tygodniach.
Pozostali znali tę historię i wrócili do oglądania CNN. Alice usiadła
bezszelestnie u stóp Esme. Tylko Edward pozostał zaabsorbowany
tym, co się dzieje, w równym stopniu, co ja. Czułam jego wzrok na
swojej twarzy - chciał dostrzec każdą moją reakcję.
- Aby pojąć w pełni, dlaczego, musisz spojrzeć na glob ziemski
z innej perspektywy - wyjaśnił mi Jasper. - Musisz spojrzeć oczami
istot niezwykle silnych, niezwykle zachłannych i... wiecznie
głodnych.
Widzisz, w niektórych miejscach mieszka nam się łatwiej niż w
innych. Bierze się to stąd, że nie musimy się tam tak bardzo
kontrolować, a mimo to nie dobierają nam się do skóry żadne służby.
Wyobraź sobie mapę zachodniej półkuli, na której każdego żywego
człowieka oznaczono czerwonym punkcikiem. Tam, gdzie od
punkcików aż się roi, możemy — a przynajmniej inni nasi
pobratymcy mogą - żerować do woli bez zwracania na siebie uwagi.
Mimowolnie się wzdrygnęłam. Edward starał się nie używać przy
mnie takich słów jak „żerować", ale Jasper nie był tak nad
opiekuńczy. Kontynuował:
— Grupy wampirów z południa nie dbają zresztą o to, czy zostaną
przez kogokolwiek wykryte. Poza Volturi, rzecz jasna — tylko ich się
boją. Przez takich jak oni, gdyby nie Volturi, ludzkość szybko by się o
nas dowiedziała.
scandalous
An43 + Eleonora