STEPHENIE MEYER Zaćmienie

teraz możesz opowiedzieć jej wszystko.
Jasper skinął głową, a potem zabrał się za podwijanie rękawa swojego
kremowego swetra. Obserwowałam go uważnie, zastanawiając się, po
co to robi.
Obnażywszy nadgarstek, chłopak podsunął go pod stojącą na
pobliskim stoliku lampę, tak, aby na jego skórę padł snop światła
bijącego wprost z żarówki. Opuszkiem palca drugiej dłoni przesunął
ponad wypukłą blizną w kształcie łuku, odcinającą się od jego bladej
skóry.
Po kilku sekundach zorientowałam się, z czym mi się ona kojarzy.
- Wygląda zupełnie jak moja - wypaliłam bezmyślnie, wyciągając
do przodu dłoń. Miałam cieplejszy odcień cery niż Jasper,
więc mój własny srebrny półksiężyc był jeszcze lepiej widoczny.
Jasper uśmiechnął się delikatnie.
- Mam o wiele więcej takich blizn, Bello.
Z nieodgadniona miną podciągnął rękaw wyżej.
scandalous
Moim oczom ukazała się gęsta siatka z dalszych półksiężyców
nakładających się bez ładu i składu. Jasne kreski ginęłyby na jasnym
tle, gdyby nie ostre światło lampy, w którym każdy z wypukłych
łuków rzucał krótki cień. Z początku przyglądałam im się tylko
ciekawie i dopiero z opóźnieniem uzmysłowiłam sobie, że to nadal
takie same półksiężyce, co na nadgarstku Jaspera i na mojej dłoni.
Zszokowana, odruchowo podniosłam ręce do ust.
Zerknęłam w dół na własną bliznę — niewielką, pojedynczą — i
sięgnęłam pamięcią do momentu, w którym właśnie w to miejsce
An43 + Eleonora