STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Ostatnie zdanie przeczytałam dopiero za trzecim podejściem.
Uświadomiłam sobie, że moje problemy wynikają stąd, że trzęsą mi
się ręce.
- Bello?
Byłam tak skoncentrowana na lekturze, że chociaż spodziewałam się
Edwarda, usłyszawszy jego głos, podskoczyłam i krzyknęłam ze
strachu.
Opierał się o framugę drzwi, przyglądając mi się ze ściągniętymi
brwiami. Nagle znalazł się u mojego boku i chwycił mnie za rękę.
- Zaskoczyłem cię? Przepraszam. Pukałem przed wejściem.
- Nie, to nie twoja wina - odparłam szybko. - Czytałeś ten artykuł?
Zmarszczył czoło.
- Z dzisiejszej gazety jeszcze nie, ale wiem, że jest coraz gorzej.
Musimy coś zrobić, i to jak najszybciej.
Nie podobał mi się ten pomysł. Nie cierpiałam sytuacji, w których
moi bliscy musieli podejmować jakiekolwiek ryzyko, a tajemniczego
iksa z Seattle zaczynałam się na serio bać. Jednak wizja inspekcji
Volturi przerażała mnie o wiele bardziej.
- Co radzi Alice?
- W tym cały problem. - Jeszcze bardziej się zasępił. - Nic nie
widzi... a przecież, żeby jej pomóc, podejmowaliśmy decyzję o tej
wyprawie już ze sześć razy. Zaczyna tracić pewność siebie. Nigdy do
tej pory nie miała takich trudności. Podejrzewa, że coś jest nie tak. Że
może jej talent słabnie.
scandalous
- Tak się czasem dzieje? - zdziwiłam się.
An43 + Eleonora