STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Powiesz mi, dlaczego? Wszystkie przyczyny. Tylko mnie nie
oszczędzaj.
Zamyślił się na moment.
- Czy jeśli odpowiem ci na twoje pytanie, to mi je wyjaśnisz?
Nie odsuwając się od jego torsu, pokiwałam głową.
Wziął głęboki wdech.
- To byłaby taka straszliwa strata, Bello. Wiem, że jesteś święcie
przekonana, że mam duszę, ale ja nie jestem tego taki pewien
i gdy sobie pomyślę, że miałbym odebrać ci twoją... Gdybym pozwolił
ci na zostanie jednym z nas tylko po to, żeby nigdy cię nie
stracić... Czy można sobie wyobrazić bardziej egoistyczny postępek?
O niczym tak nie marzę, jak o spędzeniu z tobą wieczności, ale chcę
tego wyłącznie dla siebie. To taka przyziemna potrzeba. Zasługujesz
na o wiele więcej, nie mogę się poddać własnym pragnieniom. We
własnym przekonaniu popełniłbym zbrodnię. Byłby to najohydniejszy
czyn, jakiego bym się kiedykolwiek dopuścił, nawet, jeśli miałbym
żyć bez końca. Och, gdybym tylko mógł się stać na powrót
człowiekiem... Zapłaciłbym każdą cenę.
Siedziałam nieruchomo, chłonąc jego wyznania. A więc Edward nie
chciał jedynie wyjść na egoistę! Poczułam, że na mojej twarzy
zakwita szeroki uśmiech.
- I... i nie boisz się, że nie będziesz... że nie będziesz mnie lubił...
kiedy się już zmienię? Że ci się nie spodobam, bo nie będę już miękka
i zmieni się mój zapach? Będziesz chciał ze mną być, bez względu na
to, co ze mnie wyjdzie?
scandalous
An43 + Eleonora