STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Oszczędzam twój czas. Potrafię świetnie fałszować twój podpis,
a wypracowania są już przecież napisane.
- Przesadzasz, naprawdę przesadzasz! - oburzyłam się, mówiąc
szeptem, w obawie, że Charlie nie jest jeszcze dostatecznie
pochłonięty przebiegiem meczu. — Poza tym nie muszę już składać
żadnych nowych podań. Przyjęto mnie na Alasce, a jak sobie trochę
dorobię, to będzie mnie akurat stać na opłacenie tam pierwszego
semestru. Nie mam zamiaru marnować kupy pieniędzy, bez względu
na to, do kogo one należą.
Edward zrobił zbolałą minę.
- Bello...
- Nie zaczynaj znowu. Zresztą, przecież odgrywam ten cały cyrk ze
studiami tylko dla Charliego. Oboje dobrze wiemy, że na jesieni nie
będę w stanie uczęszczać do żadnej szkoły. W ogóle nie będę mogła
przebywać pomiędzy ludźmi.
Ponieważ Edward nie był skory zagłębiać się w szczegóły, moja
wiedza na temat pierwszych lat życia wampira była nadal
niekompletna, zdawałam sobie jednak sprawę z tego, że nie jest to
przyjemny okres. Najwyraźniej samokontrola przychodziła dopiero z
czasem. Żadne kursy uniwersyteckie, z wyjątkiem
korespondencyjnych, nie wchodziły w rachubę.
- Nie ustaliliśmy jeszcze konkretnego terminu - przypomniał mi
ugodowym tonem. - Pochodź na zajęcia przez semestr lub dwa. Może
studenckie życie przypadnie ci do gustu. W końcu jeszcze tylu rzeczy
nigdy nie doświadczyłaś...
scandalous
An43 + Eleonora