STEPHENIE MEYER Zaćmienie

tamtego ranka, smukła i czarnooka, wyglądała jak wcielenie bogini
jutrzenki. Jej śnieżnobiała skóra mieniła się w słońcu, a kaskady
złocistych włosów niemal sięgały ziemi. Część ludzi padła na kolana,
by oddać jej cześć. Spytała o coś wysokim, donośnym głosem w
języku, którego nikt wcześniej nie słyszał. Nie wiedziano, jak się z nią
porozumieć.
Wśród obecnych była tylko jedna osoba, w której żyłach płynęła krew
Tahy Akiego, kilkuletni chłopiec. Chowając się za nogami swojej
matki, zawołał, że od zapachu nieznajomej boli go nos. Jeden z
członków starszyzny usłyszał go z daleka i uzmysłowiwszy sobie, kto
przybył do wioski, nakazał wszystkim głośno ratować się ucieczką.
To on właśnie zginął jako pierwszy.
Świadkami pojawienia się Zimnej Kobiety w wiosce było dwadzieścia
osób. Przeżyły z nich jedynie dwie i to tylko, dlatego, że przerwała
rzeź, by nasycić się krwią. W te pędy pobiegły one do Tahy Akiego,
który obradował właśnie z członkami starszyzny, swoimi synami i
trzecią żoną.
Usłyszawszy, co się dzieje, Yaha Uta przeobraził się w wilka i
poszedł samotnie zmierzyć się z morderczynią. Taha Aki, jego trzecia
żona, pozostali synowie oraz członkowie starszyzny podążyli za nim.
Na miejscu nie znaleźli nic prócz śladów ataku. Ścieżkę, którą
przyszła Zimna Kobieta, zaścielały zwłoki. Jedne trupy miały prze-
trącone karki, inne leżały blade bez jednej kropli krwi. Nagle od
strony zatoki doleciały ludzkie krzyki. To tam była teraz Zimna
Kobieta. Czym prędzej tam pobiegli.
scandalous
An43 + Eleonora