STEPHENIE MEYER Zaćmienie

zwykłego człowieka. Było z nim dwoje zaginionych dziewcząt: jedna
leżała już martwa na ziemi, bez jednej kropli krwi w ciele, drugą zaś
nieznajomy trzymał w ramionach. Ta druga może jeszcze żyła, kiedy
ich odnaleźli, ale widząc przeciwników, mężczyzna przegryzł jej
gardło i odrzucił ją na bok. Białe wargi krwiopijcy były szkarłatne od
juchy, szkarłatne były też jego jarzące się oczy.
Yaha Uta przyznał ze smutkiem, że ani on, ani bracia, nie docenili
umiejętności tajemniczej istoty. Nie spodziewali się, że jest aż tak
silna i szybka. Jeden z wojowników wkrótce przypłacił tę ignorancję
życiem — krwiopijca rozerwał go na pól niczym szmacianą lalkę.
Pozostała dwójka postanowiła zachować większą ostrożność.
Zaatakowali jednocześnie, ściśle z sobą współpracując.
Nigdy wcześniej ich wilcze przymioty nie zostały wystawione na lak
wielką próbę. Obcy miał skórę równie twardą i zimną, co granit.
Okazało się, że tylko zęby wilków są w stanie się przez nią przebić.
Walcząc z krwiopijcą, odrywali od jego ciała coraz to nowe
fragmenty.
Niestety, obca istota uczyła się szybko. Wkrótce pokazała, że
dorównuje wojownikom umiejętnościami - złapała drugiego z nich i
chwyciła go za szyję. Yaha Uta kąsał zapamiętale, odgryzł nawet
istocie głowę, ale jej ręce mimo to nie przestały dusić.
Młodzian rozrywał obcą istotę na strzępy, byle tylko uratować brata.
Nie udało mu się, ale z krwiopijcy pozostały w końcu same strzępy.
Morderca dziewcząt i wilków wyzionął ducha.
Tak przynajmniej sądzono.
scandalous
An43 + Eleonora