STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Pod jego dowództwem wszyscy wojownicy opuścili łodzie -nie jako
byty materialne, ale jako duchy. Dusze mężczyzn wróciły do zatoki,
zaś kobiety zostały na morzu pilnować ich ciał.
Wojownicy nie mogli w tej postaci dotykać swoich przeciwników, ale
mieli swoje sposoby, aby obejść tę niedogodność. Podania głoszą, że
potrafili nakierować na obozowisko wroga podmuchy silnego wiatru,
które niosły z sobą ich zwielokrotnione, mrożące krew w żyłach
okrzyki. To przerażające zjawisko wywoływało u najeźdźców
popłoch.
Nie była to jedyna broń Quileutow. Niewidzialni dla ludzi, lecz
widzialni dla zwierząt, umieli się z nimi porozumiewać, a one
poddawały się ich woli. Szczęśliwym zrządzeniem losu najeźdźcom
towarzyszyło wiele psów, które na dalekiej północy zaprzęgali do sań.
Kaheleha rozkazał sforze, by zwróciła się przeciwko swoim panom,
wezwał także stada nietoperzy z nadbrzeżnych jaskiń. Z pomocą
wichru zwierzęta szybko wygrały. Ci, którzy przeżyli atak,
zdezorientowani i rozproszeni, opuścili pospiesznie zatokę, uznając ją
za przeklętą. Quileuci zwrócili psom wolność, po czym w glorii
chwały wrócili do swoich ciał i żon.
scandalous
Po tym wydarzeniu plemiona żyjące po sąsiedzku przyrzekły nigdy
nie naruszać granic naszych ziem. Zarówno Hohowie, jak i
Makahowie, nie chcieli mieć nic do czynienia z naszymi magicznymi
praktykami. Odtąd żyliśmy z nimi w pokoju, a kiedy przybywał wróg
z zewnątrz, wojownicy-duchy skutecznie odpierali jego atak.
An43 + Eleonora