STEPHENIE MEYER Zaćmienie

To dzięki jego pełnemu zachwytu spojrzeniu odkryłam, że skóra Kim
przywodzi na myśl jedwab, że jej wargi to piękne bliźniacze łuki, a
długie rzęsy rzucają na jej policzki urocze cienie.
Kiedy ich oczy się spotykały, dziewczyna czasami się rumieniła,
zakłopotana tym demonstracyjnym uwielbieniem, ale z drugiej strony
rzadko się zdarzało, żeby choćby na kilka minut zainteresowała się
kimś innym oprócz swojego adoratora.
Im dłużej im się przyglądałam, tym lepiej rozumiałam to, co o
wpojeniu opowiadał mi Jacob: „Tak ją adorował, taki był jej oddany,
że w końcu uległa jego zalotom".
Kim drzemała teraz wsparta głową o pierś Jareda, który przytulał ją
mocno do siebie. Musiało jej być bardzo ciepło i przyjemnie w jego
objęciach.
- Robi się późno — szepnęłam do Jacoba.
- Zostań jeszcze trochę - odszepnąl, chociaż przynajmniej połowa
zebranych miała na tyle czuły słuch, że i tak doskonale nas słyszała. -
Najlepsze dopiero przed nami.
- Co, masz zamiar połknąć krowę w całości?
Zaśmiał się gardłowo.
scandalous
- Nie, to zostawiam sobie na wiełki finał. Ale tak na poważnie,
widzisz, nie spotkaliśmy się tu tylko po to, żeby się objadać. To
ognisko to także zebranie rady plemienia. Qui! jest na czymś takim po
raz pierwszy. Jeszcze nigdy nie słyszał naszych opowieści. To znaczy,
słyszał je, ale wtedy nie wiedział, że one są prawdziwe. Teraz to
An43 + Eleonora