STEPHENIE MEYER Zaćmienie

wymuszoną obojętną miną. Gdy tylko mnie zobaczył, zastąpił ją
szeroki uśmiech. Pomachałam mu na powitanie.
Edward stanął jakieś trzydzieści metrów przed volkswagenem.
— Zadzwoń, kiedy będziesz już chciała wrócić do domu.
— Nie będę siedzieć długo.
Wysiedliśmy. Wypakował mój motocykl i swoje dwa prezenty - jak to
wszystko zmieścił w bagażniku, nie miałam pojęcia. Najwyraźniej,
dla kogoś, kto umiał podnieść jedną ręką furgonetkę, mało co na tym
świecie stanowiło jakiekolwiek wyzwanie.
Jacob przyglądał nam się spode łba, nie próbując się do nas zbliżyć.
Wsadziłam sobie kask pod pachę, a kurtkę przerzuciłam przez
siodełko.
— Wszystko masz? - upewnił się Edward.
— Wszystko.
Pochylił się nade mną. Spodziewałam się symbolicznego całusa w
policzek, ale miał inne plany - przycisnął mnie do swojej piersi i
puścił dopiero wtedy, kiedy zabrakło mi tchu. Z takim entuzjazmem
nie całował mnie nawet w garażu.
Zaśmiał się z jakiegoś powodu.
- Do zobaczenia - powiedział. - Ta kurtka naprawdę mi się
podoba.
scandalous
Kiedy się już odwracałam, żeby odejść, wydało mi się, że mignęło mi
w jego oczach coś, co starał się przede mną ukryć. Nie potrafiłam
określić, co to tak właściwie było. Smutek? A może nawet panika?
An43 + Eleonora