STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Czemu musisz go prosić o pozwolenie? Nie jesteś w więzieniu.
Wiesz, czytałem niedawno artykuł o takich niezdrowych układach w
związkach i uważam, że...
- Panu już dziękujemy - przerwałam, popychając go w kierunku
drzwi.
- Spokojnie, już sobie idę. Tylko nie zapomnij poprosić pana strażnika
o przepustkę!
Wyślizgnął się na zewnątrz, zanim zdążyłam znaleźć coś, czym
mogłabym w niego rzucić. Tupnęłam nogą.
Kilka sekund później z przedpokoju wszedł do kuchni Edward i
rozejrzał się ostrożnie. W jego kasztanowych włosach połyskiwały
krople deszczu.
- Pokłóciliście się?
- Wróciłeś!
Rzuciłam mu się na szyję.
- Tak, to ja. - Zaśmiał się, przytulając mnie do siebie. - Czy to
próba odwrócenia mojej uwagi? Prawie ci się udało.
- Nie, nie kłóciliśmy się. Prawie wcale. A dlaczego pytasz?
- Zaciekawiło mnie tylko, z jakiego powodu dźgnęłaś go nożem.
Ale jak dla zabawy, to nie ma sprawy.
Wskazał na leżące na blacie zakrwawione narzędzie.
- Cholera. A taka byłam zadowolona, że wszystko sprzątnęłam.
Wyrwałam się z jego objęć, żeby umyć nóż tym samym środkiem,
którym zdezynfekowałam podłogę.
scandalous
An43 + Eleonora