STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Zakręciło mi się w głowie, a zawartość żołądka podeszła mi do gardła.
Musiałam się podeprzeć o zlew i wziąć kilka głębokich oddechów. W
końcu poczułam się pewniej.
- Pokaż. - Nachyliłam się nad jego ręką, ale odsuną! się ode mnie.
- Weź chociaż to. - Rzuciłam mu ściereczkę. - Już lecę po apteczkę.
- Nie przejmuj się, Bella, to nic takiego.
- Nic takiego?! - Znów wszystko wokół mnie zawirowało. -
Rozciąłeś sobie dłoń do ścięgna!
Spokojnie odłożył ściereczkę na blat, po czym wsadził dłoń pod kran.
Woda zabarwiła się na czerwono. Przed oczami zatańczyły mi czarne
mroczki.
Powiedział coś, ale nie dosłyszałam co. Przeniosłam wzrok ze zlewu
na jego twarz.
- Hej, hej!
Pomachał mi drugą ręką przed nosem.
- Co?
- Może byś tak lepiej usiadła, wiesz. Zrobiłaś się zielona.
Rozluźnij się, nic mi nie jest, tylko trochę boli.
- Nie musisz mnie pocieszać.
- Wcale nie staram się ciebie pocieszać.
- Chodź, zawiozę cię na ostry dyżur.
Powinnam była dać sobie radę z prowadzeniem samochodu, bo ściany
już nie falowały.
- Nie trzeba.
scandalous
Zakręcił kran i owinął sobie dłoń czystą ściereczką.
An43 + Eleonora