STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Jaka twoja wina? Bello... — Esme znowu pogłaskała mnie po
głowie. - Charliemu nic nie będzie. Będziemy po prostu jeszcze
bardziej na was uważać.
- Jeszcze bardziej? - jęknęłam z niedowierzaniem.
- Wszystko będzie dobrze - obiecała Alice.
Edward ścisnął mi dłoń.
Powiodłam wzrokiem po ich pięknych twarzach. Niczym, co mogłam
powiedzieć, nie byłam w stanie ich przekonać.
Przez większą część drogi powrotnej oboje milczeliśmy. Byłam zła,
że nie potraktowano mnie poważnie i po raz kolejny odmówiono
niezwłocznej przemiany.
- Nie zostawimy cię samej ani na sekundę - przyrzekł mi
Edward pod domem. - Ktoś zawsze będzie w pobliżu: Emmett,
Alice, Jasper...
Westchnęłam.
- To idiotyczne. Tak się wynudzą, że sami mnie w końcu zabiją.
- To nie jest zabawne, Bello.
Przez całe popołudnie Charliemu dopisywał dobry humor -widział, że
nie mam ochoty rozmawiać ze swoim chłopakiem, i mylnie to
interpretował.
Zabrałam się za przygotowywanie obiadu, Edward wyszedł
tymczasem pod jakimś pretekstem na zewnątrz, żeby rozejrzeć się po
okolicy. Ojciec uznał, że to dobry moment na przekazanie mi
najświeższych wiadomości.
scandalous
An43 + Eleonora