STEPHENIE MEYER Zaćmienie

— Alice będzie wiedzieć — stwierdziłam. — Pójdę ją zapytać.
Poruszyłam się, ale nie miałam szans wyswobodzić się z uścisku
Edwarda.
— Już późno - oznajmił.
Nic dziwnego, że się nie odzywał - nawet on, mistrz samokontroli, nie
potrafił ukryć, że moje pytania go... krępują. A może się
przesłyszałam?
— Poza tym jest chyba na przejażdżce — ciągnął.
Puściłam jego uwagę mimo uszu.
— Hej, to musiała być jakaś poważna afera. Narzucała ci się?
A może na serio się zakochała?
Wyobraziłam sobie swoją zabójczo piękną, nieśmiertelną rywalkę, z
której istnienia nie zdawałam sobie do tej pory sprawy, i serce zaczęło
bić mi szybciej. Ta wizja nie tylko mnie ekscytowała, ale przede
wszystkim przerażała.
- Uspokój się. — Pocałował mnie w czoło. — Zachowujesz się
jak dziecko.
- Ja zachowuję się jak dziecko? A kto unika odpowiedzi?
- Nie mam co ci odpowiedzieć. Robisz z tej sprawy niewiadomo
co.
- Czyli jednak była jakaś sprawa! No, która to? Jak ma na imię?
Westchnął z rezygnacją.
scandalous
- Rzeczywiście, odebrałem pewne subtelne sygnały od Tanyi,
ale nie byłem zainteresowany, co też grzecznie i bez zbędnych
demonstracji dałem jej do zrozumienia. Ot i cała historia.
An43 + Eleonora