STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Źle odczytał moją reakcję i pospieszył z wyjaśnieniami.
- Tak tylko pytam, żeby móc zawczasu zaplanować na ten czas
coś dla siebie. Nie chcę, żebyś się spieszyła z powrotem, myśląc, że
siedzę tu i czekam na ciebie, zgrzytając zębami.
- Wcale się nie wybieram do La Push - wyznałam obcym dla
siebie głosem.
- Och, nie musisz się dla mnie tak poświęcać. Dopiero, co
powiedziałem...
- Nie o to chodzi - szepnęłam. - Nie jestem tam już mile widziana.
- Co się stało? Przejechałaś komuś kota? - spytał żartobliwym
tonem.
Wiedziałam, że nie chce wymusić na mnie zeznań, ale wyczuwałam,
że jest ich bardzo ciekaw.
- Nie. - Wzięłam głęboki oddech, a potem zaczęłam wyrzucać
z siebie nieskładne zdania. - Sądziłam, że Jacob na to wpadnie...
Nie myślałam, że tak go to zaskoczy...
Czekał cierpliwie, aż wszystko sobie poukładam.
- Nie spodziewał się... że zostało tak niewiele czasu. -Ach, to.
- Powiedział mi, że wolałby, żebym umarła.
Na tym ostatnim słowie głos zadrżał mi płaczliwie.
Edward milczał przez chwilę, zapewne opanowując w sobie coś, co
nie zgadzało się z jego najnowszymi postanowieniami, a potem czule
mnie do siebie przycisnął.
- Tak bardzo mi przykro.
- Nie cieszysz się, że tak wyszło?
scandalous
An43 + Eleonora