STEPHENIE MEYER Zaćmienie

kolano. Nagle Edward jednym ruchem złapał mnie za łydkę i
wciągnął sobie moją nogę pod biodro.
Zaparło mi dech w piersiach. Normalnie nie pozwalał sobie na takie
ekscesy. Pomimo tego, że ręce miał lodowate, poczułam, że wzbiera
we mnie ogień. Jego wargi błądziły po mojej szyi.
- Nie chciałbym wszczynać kłótni przedwcześnie - szepnął
— ale czy mogłabyś mi powiedzieć, co ci się nie podoba w tym
łóżku?
Zanim zdążyłam udzielić mu odpowiedzi - ba, zanim zdążyłam się
skoncentrować na tyle, by zrozumieć, co do mnie mówi -nie
wypuszczając mnie z objęć, przewrócił się na plecy, co spowodowało,
że znalazłam się na nim. Nie oddychałam teraz, ale po prostu rzęziłam
- gdybym była przytomniejsza, pewnie by mnie to krępowało.
- Czemu wolisz kanapę? — ponowił pytanie. — Ja tam uważam,
że to łóżko to świetna sprawa.
- Niepotrzebne nam łóżko - zdołałam wykrztusić.
Ujął moją głowę obiema dłońmi, żeby znowu móc mnie pocałować.
Tym razem nie odrywaliśmy się od siebie na tyle długo, że zdążył
obrócić się powoli, tak żeby znaleźć się nade mną. Uważał przy tym
bardzo, żeby mnie nie przygnieść, ale i tak jego marmurowe ciało
napierało na mnie na całej długości. Serce waliło mi tak głośno, że
prawie nie usłyszałam jego cichego śmiechu.
- No nie wiem, no nie wiem. Na kanapie nie dałoby się zrobić
tego i owego.
scandalous
Kręciło mi się w głowie. Dopływało do niej za mało tlenu.
An43 + Eleonora