STEPHENIE MEYER Zaćmienie

More documents

Recommendations

Info

$PLAN WYNIKOWY KLASA 1CD ROK SZKOLNY 2008\2009$

zadać ci jedno pytanie. A jednocześnie, nie chciałem ci go zadać. Zamarłam. Była to teraz moja odruchowa reakcja na stres -nauczyłam się tego przy Edwardzie. - Mówiłaś tak na poważnie - szepnął - czy tylko się ze mną drażniłaś, bo byłaś na mnie zła? - Co czy mówiłam na poważnie? - spytałam, chociaż dobrze wiedziałam, co ma na myśli. - Że to nie mój interes. Ze nic mi do tego, czy on... czy on ukąsi cię czy nie. Wyrzucając to z siebie, skrzywił się. -Jake... W moim gardle pojawiła się jakaś przeszkoda, przez którą nie mogłam powiedzieć nic więcej. Przymknął powieki i napełnił płuca powietrzem. - Czy mówiłaś tak na poważnie? - powtórzył. Ledwo zauważalnie drżał. Nie otworzył oczu. - Tak — wyszeptałam. Jacob wziął kolejny głęboki wdech. - Cóż, domyślałem się, że tak to się może skończyć. Wpatrywałam się w niego w napięciu, czekając, aż na mnie spojrzy. scandalous - Wiesz, jakie to pociągnie za sobą konsekwencje? — zagrzmiał znienacka. - Chyba zdajesz sobie z nich sprawę? Wiesz, co będziemy musieli zrobić, kiedy tamci zerwą postanowienia paktu? - Najpierw wyjedziemy - wyjaśniłam cicho. An43 + Eleonora
Jacob otworzył oczy. W ich czarnych głębinach malował się gniew i ból. - W pakcie nie ma ani słowa o tym, gdzie im wolno, a gdzie nie wolno się tego dopuścić. Nie wolno im i już. Nasi pradziadowie zgodzili się zawrzeć pokój tylko dlatego, że Cullenowie zarzekali się, że są inni - że w żaden sposób nie zagrażają ludziom. Obiecali nam nie tylko, że już nigdy nikogo nie zabiją, ale też, że już nigdy nikogo nie zmienią. Jeśli złamią dane nam słowo, udowodnią, że są takimi samymi wampirami jak wszystkie inne, a wtedy, jeśli kiedykolwiek się na nich napatoczymy... Rozpaczliwie szukałam w głowie jakichkolwiek kontrargumentów. - Przecież sam już złamałeś jedno z postanowień paktu — zauważyłam. — Czy mówienie komukolwiek spoza plemienia o istnieniu wampirów nie jest zakazane? A ty mi o nich opowiedziałeś. No i chyba każdy pakt można renegocjować, prawda? Rozgniewałam go tylko, wypominając mu niedyskrecję. Miejsce bólu w jego oczach zastąpiła czysta wrogość. - Tak, złamałem jedno z postanowień paktu - oświadczył, unikając mojego wzroku - ale to było jeszcze, zanim uwierzyłem w plemienne legendy. Zresztą, to niczego nie zmienia. Nie można handlować przewinieniami. Kiedy się dowiedzieli, że zdradziłem ich tajemnicę, mogli zaatakować. I my, jeśli się o czymś dowiemy, będziemy mogli wypowiedzieć im wojnę. Powiedział to takim tonem, jakby było to nieuniknione. Przeszły mnie ciarki. scandalous An43 + Eleonora
Page 1 and 2:
STEPHENIE MEYER Zaćmienie Przeło
Page 3 and 4:
Ogień i Lód Jedni mówią, że ś
Page 5 and 6:
Bello, 1 Warunek Nie wiem, czemu ka
Page 7 and 8:
Rozmyślania przerwała przykra wo
Page 9 and 10:
- Nie ma takiego prawa, które zaka
Page 11 and 12:
- Nie rozumiem, czemu w ogóle ją
Page 13 and 14:
-Ach, tak? - wycedziłam. - Spokojn
Page 15 and 16:
ale... mam nadzieję, że będziesz
Page 17 and 18:
- Nie chcę być okrutny - ciągną
Page 19 and 20:
Edwarda, a przy okazji i mnie, bo p
Page 21 and 22:
- Jest otwarty. - Byłem ciekawy. -
Page 23 and 24:
łagodnym łukiem pełnych warg wyk
Page 25 and 26:
Jęknęłam. Dałabym głowę, że
Page 27 and 28:
- Edward, a zgadnij, skąd ja dzisi
Page 29 and 30:
Spojrzałam na niego z niedowierzan
Page 31 and 32:
- Oszczędzam twój czas. Potrafię
Page 33 and 34:
zagwarantował mi, że przestanę b
Page 35 and 36:
Próbowałam nie zwracać uwagi na
Page 37 and 38:
Kiedy mnie słuchał, jego twarz zn
Page 39 and 40:
- Mam nadzieję, że jesteś dość
Page 41 and 42:
końcu zawarliśmy słynny pakt. Dz
Page 43 and 44:
Więc, żeby cokolwiek mu wyjaśni
Page 45 and 46:
- To niemożliwe. Pocałował mnie
Page 47 and 48:
Obok nas siedzieli już jej chłopa
Page 49 and 50:
- No to co robimy? - spytała. - Na
Page 51 and 52:
- Przepraszam. Coś się zamyślił
Page 53 and 54:
zakradła się do garażu Newtonów
Page 55 and 56:
okazała się być bliżej mojej, n
Page 57 and 58:
wtedy, kiedy wyskoczyła z samolotu
Page 59 and 60:
Z opóźnieniem rozpoznałam w pude
Page 61 and 62:
- No to jak? - spytał. - Nie chces
Page 63 and 64:
- Zobaczyła Jaspera. Tak na oko, b
Page 65 and 66:
ezszelestnie u mojego boku i sięgn
Page 67 and 68:
Nie tylko on w tej rodzinie był w
Page 69 and 70:
a teraz wychodzę. Tylko ani słowa
Page 71 and 72:
Nie byłam zaskoczona, kiedy zobacz
Page 73 and 74:
już pełnoletniość, ale jesteś
Page 75 and 76:
- Chciałem tylko wiedzieć, jak ta
Page 77 and 78:
na moim bezpieczeństwie, a byłam
Page 79 and 80:
jesteśmy pewni, dlaczego tak się
Page 81 and 82:
- Nic ci nie jest, Bello? - spytał
Page 83 and 84:
- Widzę, że jesteście z sobą ta
Page 85 and 86:
Zawahałam się na ułamek sekundy.
Page 87 and 88:
- O tak - odparł Edward spokojnie.
Page 89 and 90:
- Tego to się sama domyśliłam. N
Page 91 and 92:
unikania mojej osoby? Nie było mni
Page 93 and 94:
Rzuciłam mu zaskoczone spojrzenie.
Page 95 and 96:
Edward zatrzymał się, zachowując
Page 97 and 98:
,Jacob pokręcił głową z niedowi
Page 99 and 100:
w oczach stanęły mi łzy. Widzia
Page 101 and 102:
- Miałeś go sprzedać! Obiecałe
Page 103 and 104:
Zobaczyłam, że jeszcze zanim sko
Page 105 and 106:
Alice zobaczyła w swojej wizji, ż
Page 107 and 108:
Starał się teraz maskować to, ż
Page 109 and 110:
- Bracia to nie problem - powiedzia
Page 111 and 112:
Emmett. - Dzięki tobie zawsze się
Page 113 and 114:
arwę ze złotej na czarną, tkwił
Page 115 and 116:
- Same widzicie - powiedziałam na
Page 117 and 118:
- Nic nie szkodzi - odparłam odruc
Page 119 and 120:
Przyrzekłam sobie, że zadzwonię
Page 121 and 122:
- Chciałbym tylko wiedzieć, czy w
Page 123 and 124:
Zatrzymał się przy wyrzuconym prz
Page 125 and 126:
- No to znasz już całą historię
Page 127 and 128:
Carlisle zaczął przekonywać Sama
Page 129 and 130:
- Jesteś tego pewna? - spytał zac
Page 131 and 132:
- Nie chcę ci dokuczyć! Pytam ser
Page 133 and 134:
temu wciąż zasiedlamy nasze ziemi
Page 135 and 136:
awi. Jest bardzo podekscytowany. To
Page 137 and 138:
Wie, że gdyby ci coś zrobił, to
Page 139 and 140:
- Sam wrócił - ciągnął Jacob -
Page 141 and 142:
Do oczu napłynęły mi łzy, ale n
Page 143 and 144:
- Co najwyżej na szesnastolatka ł
Page 145 and 146:
- Wpojenie? - powtórzyłam nieznan
Page 147 and 148:
y tylko to coś Emily dało, rzuci
Page 149 and 150:
się zgorzkniałym tonem. - To stra
Page 151 and 152:
- chłodniejsze od mojego towarzysz
Page 153 and 154:
- Jak mogłeś! Nigdy więcej tego
Page 155 and 156:
- Strasznie mi cię brakowało - wy
Page 157 and 158:
silnik przybysza ryczał prawie tak
Page 159 and 160:
- Słusznie. Mnie tam w góry nie c
Page 161 and 162: - No co? - spytałam. - Bella, widz
Page 163 and 164: - No tak. Tyle że to tak strasznie
Page 165 and 166: - Bella, to ty? — zawołał Charl
Page 167 and 168: ochotę to wszystko wykrzyczeć. -
Page 169 and 170: - Raczej to, że nie są groźne, n
Page 171 and 172: po mnie po prostu podjechać, bo Fo
Page 173 and 174: znalazłyśmy się na podjeździe p
Page 175 and 176: Westchnęłam. Cóż, jego kanapa b
Page 177 and 178: Znowu warknął. - Wiem, że to gł
Page 179 and 180: - Naprawdę sądziłaś, że masz s
Page 181 and 182: i nie chcę cię już nigdy świado
Page 183 and 184: Jak już mówiłam, mnie samej nic
Page 185 and 186: ale i większości najważniejszych
Page 187 and 188: tego, że kiedy jej ludzkie życie
Page 189 and 190: Nagle Royce zerwał mi z ramion ża
Page 191 and 192: „Rozumiem", mruknął Edward, ale
Page 193 and 194: Royce'a zostawiłam sobie na sam ko
Page 195 and 196: Przeszły mnie ciarki. Siedząc ko
Page 197 and 198: - Ech... A myślałam, że potrafi
Page 199 and 200: - Przepraszam, że byłam do tej po
Page 201 and 202: interweniować przy tylu świadkach
Page 203 and 204: - Założę się, że nie będzie m
Page 205 and 206: - Quil zakochał się w Emily? —
Page 207 and 208: centrum wszechświata, taką najwa
Page 209 and 210: Jesteśmy przyjaciółmi. Westchnę
Page 211: - Rzeczywiście. Hm, niewolnicze od
Page 215 and 216: Przenikające Jacoba dreszcze przyb
Page 217 and 218: Skrzywiła się. - Nie ma sprawy -
Page 219 and 220: kolano. Nagle Edward jednym ruchem
Page 221 and 222: - Zapobiegam eksplozji. Skoro trudn
Page 223 and 224: Czułam się coraz bardziej zdezori
Page 225 and 226: - Mam się cieszyć z czegoś, prze
Page 227 and 228: — Alice będzie wiedzieć — stw
Page 229 and 230: miłości. To powiedziawszy, zaczą
Page 231 and 232: dresu? Dałabym też sobie głowę
Page 233 and 234: kuchni, zezując bezustannie na bok
Page 235 and 236: - Sądzisz, że miała wizję? - Mo
Page 237 and 238: podciągając kolana pod brodę. Ty
Page 239 and 240: jakiś nieznajomy przypadkowo wybra
Page 241 and 242: - Jaka twoja wina? Bello... — Esm
Page 243 and 244: z drugiej jednak, poczucie, że war
Page 245 and 246: - Co się stało? - Podniósł gło
Page 247 and 248: - Czy to właśnie usiłowałeś mu
Page 249 and 250: Mamrocząc gniewnie pod nosem, wró
Page 251 and 252: - Nie - zaprzeczyłam szybko i wró
Page 253 and 254: - Głupek! Dobrze wiesz, że Edward
Page 255 and 256: - Daj mi chociaż popatrzeć - popr
Page 257 and 258: - No tak. Masz rację. Wróciłam d
Page 259 and 260: - Czemu musisz go prosić o pozwole
Page 261 and 262: dla Alice, tylko po to, żebym mog
Page 263 and 264:
- Kiedy zauważyłaś, że brakuje
Page 265 and 266:
nierozwikłanych zbrodni, jaką wym
Page 267 and 268:
- Przecież wiesz, że się zgodzi.
Page 269 and 270:
moich przejażdżek na motorze musi
Page 271 and 272:
Doskoczył do nowego motoru, żeby
Page 273 and 274:
wymuszoną obojętną miną. Gdy ty
Page 275 and 276:
- Jesteś naprawdę biedna z tym sw
Page 277 and 278:
Na szczęście, kiedy wynurzyliśmy
Page 279 and 280:
To dzięki jego pełnemu zachwytu s
Page 281 and 282:
nieprzerwanym potokiem. Krył się
Page 283 and 284:
Mijały lata, aż nastał czas osta
Page 285 and 286:
ównież nigdy nie opuszczał ciał
Page 287 and 288:
Gdy tylko Yut opuścił swoje ciał
Page 289 and 290:
zażartował Quil, uśmiechając si
Page 291 and 292:
nim jakiś niepokój, który silnie
Page 293 and 294:
Żeby szczątkom złoczyńcy mogła
Page 295 and 296:
Kilku zlęknionych Quileutow wypły
Page 297 and 298:
przekraczał wprawdzie zbłąkany k
Page 299 and 300:
Myślami cofnęłam się o kilka wi
Page 301 and 302:
- Nie, proszę. Wyśpij się. Nic m
Page 303 and 304:
odskakiwały. A potem zza chmur w k
Page 305 and 306:
z czego to Edward zwierzył mi się
Page 307 and 308:
- Okej, przyjmuję zaproszenie. Ale
Page 309 and 310:
przemianie. Czekał mnie skok w gł
Page 311 and 312:
Ścisnął moją twarz jeszcze mocn
Page 313 and 314:
- Powiesz mi, dlaczego? Wszystkie p
Page 315 and 316:
Z miejsca otworzyłam oczy. - Oczyw
Page 317 and 318:
Musiałam chwycić się za brzuch,
Page 319 and 320:
- Mój warunek jest nadal aktualny.
Page 321 and 322:
sześćdziesięciosiedmioletni emer
Page 323 and 324:
Ostatnie zdanie przeczytałam dopie
Page 325 and 326:
polegał. Zastanowiłam się raz je
Page 327 and 328:
- Kurczę, kto za tym stoi? Zaczą
Page 329 and 330:
ugryzł mnie James. Ślad jego zęb
Page 331 and 332:
Nazwisko włoskiego rodu wymawiał
Page 333 and 334:
żadnych specjalnych umiejętności
Page 335 and 336:
aktywnej działalności, pozostawal
Page 337 and 338:
londynek, jeśli oczywiście dwójk
Page 339 and 340:
terytoria. Przystały na jej propoz
Page 341 and 342:
Ważne też, że dzięki starannemu
Page 343 and 344:
za nią. Mogłem zacząć ich goni
Page 345 and 346:
zmieniać przyzwyczajeń. Może i b
Page 347 and 348:
szczegółów, i dopytuje się, kt
Page 349 and 350:
- To takie przebłyski — powiedzi
Page 351 and 352:
- Ale co z ich misją? Mieliby zła
Page 353 and 354:
- A niech to szlag trafi! Przeklęt
Page 355 and 356:
Już niedługo któraś z najdrożs
Page 357 and 358:
- Nie — potwierdził Edward. Wida
Page 359 and 360:
- Nie, kiedy się boisz - przypomni
Page 361 and 362:
Edward czekał grzecznie, aż skoń
Page 363 and 364:
- Nie za bardzo. Trochę się zmies
Page 365 and 366:
jednak musiała siedzieć w Forks p
Page 367 and 368:
powieki, a nieprzycinane od dawna w
Page 369 and 370:
- Wcale tak bardzo się nie poświ
Page 371 and 372:
w takim stanie, mogłam się oszuki
Page 373 and 374:
się głośno nie przyznała. Uważ
Page 375 and 376:
- Nie idź jeszcze, proszę. Jak dl
Page 377 and 378:
Wpatrywałam się w niego w milczen
Page 379 and 380:
- Jacob... - Posłałam mu błagaln
Page 381 and 382:
- Bella, to ty sama ją sobie złam
Page 383 and 384:
- Jasne. A to niby, co? Wskazałam
Page 385 and 386:
dokładnie doszło do złamania, i
Page 387 and 388:
Charlie też zachichotał. Zazgrzyt
Page 389 and 390:
- Chyba to naprawdę złamanie - st
Page 391 and 392:
- Ale jeśli jeszcze kiedykolwiek d
Page 393 and 394:
W garażu Cullenów zastaliśmy Ros
Page 395 and 396:
- Nie musisz się teraz tym zadręc
Page 397 and 398:
Czyżby istniał jeden aspekt ludzk
Page 399 and 400:
- Podsumujmy: skoro przyniosłam ci
Page 401 and 402:
Taktyka polegająca na tym, że rob
Page 403 and 404:
Planowałam uczesać się w jakiś
Page 405 and 406:
- Jasne. Już się nie mogę doczek
Page 407 and 408:
Poszło tak szybko. Czułam się, j
Page 409 and 410:
się ode mnie, rozglądając się n
Page 411 and 412:
chodzi mu o was czy o nas, tylko wy
Page 413 and 414:
- Nie bądź niemądra. Może pojed
Page 415 and 416:
zbyt często, przesuwały się za k
Page 417 and 418:
Było to kolejne kłamstwo, ale tym
Page 419 and 420:
Chyba zaraz za następnym zakrętem
Page 421 and 422:
Jęknęłam głośno. Nie przestaj
Page 423 and 424:
weszła Jessica, zaraz za nią sam
Page 425 and 426:
wśród gości, obejmował mnie non
Page 427 and 428:
guzik dzwonka raz jeszcze, tym raze
Page 429 and 430:
powinienem się tak narzucać. Zach
Page 431 and 432:
- Bardzo. Jest niesamowity. Uśmiec
Page 433 and 434:
Jego przyjaciele z watahy patrzyli
Page 435 and 436:
Jeszcze przez sekundę świdrowała
Page 437 and 438:
- Liczebność to jeszcze nie wszys
Page 439 and 440:
- Bez wątpienia - zgodził się z
Page 441 and 442:
Żeby móc się lepiej kontrolować
Page 443 and 444:
grupie, i jestem zdania, że wilcze
Page 445 and 446:
uniknięcia czy obłaskawienia, ale
Page 447 and 448:
Volturi nie mogliby jej właściwie
Page 449 and 450:
- Trudno im się dziwić. Jestem im
Page 451 and 452:
- Tyle wystarczy - powiedział Carl
Page 453 and 454:
Emmett nie był tą uwagą zachwyco
Page 455 and 456:
dotknąć. Odnosiło się wrażenie
Page 457 and 458:
Następny walczył z nim Carlisle,
Page 459 and 460:
się dość niezdarnie, a kiedy Sam
Page 461 and 462:
Pozostałe wilki już się wycofywa
Page 463 and 464:
- Bello, skarbie, nie możesz zosta
Page 465 and 466:
trop, zanim wpadliby na nas... Obaj
Page 467 and 468:
- Możesz mnie już puścić - ozna
Page 469 and 470:
Wzruszył ramionami, ale wbrew swoi
Page 471 and 472:
- To dobry pomysł. - Edward chyba
Page 473 and 474:
- Jasne, i wszystko by mnie ominę
Page 475 and 476:
- Tak. Coś, co mam już od dłużs
Page 477 and 478:
- Nie powstrzymasz mnie - postraszy
Page 479 and 480:
Skinęłam sztywno głową. Edward
Page 481 and 482:
- Dziewczyna ma swoje powody - mruk
Page 483 and 484:
Zignorowałam te podszepty dobrej s
Page 485 and 486:
dopiąć swego, nie cofał się prz
Page 487 and 488:
- Co? - spytałam, grając na zwło
Page 489 and 490:
- Widzę, że wreszcie wstałaś,
Page 491 and 492:
- Najlepiej chyba będzie po obiedz
Page 493 and 494:
To było niesamowite — on naprawd
Page 495 and 496:
chciała, wybrałam fatalny kierune
Page 497 and 498:
Zaśmiał się, co zabrzmiało ni t
Page 499 and 500:
Na polanie dalej symulowano walkę
Page 501 and 502:
tak jak Alice i Jasper. Następnym
Page 503 and 504:
Im dłużej to trwało, tym większ
Page 505 and 506:
- Pomyślałem sobie - ciągnął -
Page 507 and 508:
- Wiesz, o czym marzę. - O zawarci
Page 509 and 510:
- Chciałabym - powiedziałam, spus
Page 511 and 512:
- Bo przypuszczałem, że to będzi
Page 513 and 514:
Krzywiąc się, pokręciłam głow
Page 515 and 516:
- Nie sądzę. Oderwawszy rękę od
Page 517 and 518:
- To wręcz nie do zniesienia. Tyle
Page 519 and 520:
Zamyśliłam się nad jego słowami
Page 521 and 522:
Znowu do mnie przywarł i przerwał
Page 523 and 524:
- Lepiej dmuchać na zimne. Cała s
Page 525 and 526:
- Nie zmusisz mnie do tego, żebym
Page 527 and 528:
Musiałam przełknąć ślinę, że
Page 529 and 530:
ządkami roziskrzonych diamencików
Page 531 and 532:
- Co tylko chcesz. Puścił mnie i
Page 533 and 534:
Zamierzałam też pójść o jeden
Page 535 and 536:
- Bawcie się dobrze. - Powodzenia,
Page 537 and 538:
- Wolałabym stanąć oko w oko z j
Page 539 and 540:
- Dosyć tego! - przerwał jej brut
Page 541 and 542:
- Wiesz, nie musisz się zgadzać n
Page 543 and 544:
- To dla mnie żaden kłopot - powi
Page 545 and 546:
Wziął mnie za rękę - lewą, bo
Page 547 and 548:
Włożył kurtkę, żeby mieć woln
Page 549 and 550:
- Już dawno nie byłaś w La Push
Page 551 and 552:
cię satysfakcjonuje? Skąd masz wi
Page 553 and 554:
Zaśmiał się głośno i na powró
Page 555 and 556:
Wykrzywił usta i przez chwilę my
Page 557 and 558:
Kiedy przypomniał mi, co nas czeka
Page 559 and 560:
Nie odrywał wzroku od swojej nieoz
Page 561 and 562:
Jacob przyspieszył. Biegł teraz,
Page 563 and 564:
nie zaszkodzić. Było tak ciemno,
Page 565 and 566:
- Nie chcę, żebyś tu został - s
Page 567 and 568:
- P-p-przepraszam. - Spróbuj się
Page 569 and 570:
- Jake? - wymamrotałam sennie. - C
Page 571 and 572:
znajomości z Jacobem. Jawił mi si
Page 573 and 574:
- Tak - odezwał się Edward - chyb
Page 575 and 576:
- Nie wiem, co przyniesie przyszło
Page 577 and 578:
postrzegasz, możesz nie zdołać d
Page 579 and 580:
odczekał jeszcze pól roku ze spra
Page 581 and 582:
Edward zachichotał. - Czy mogę ci
Page 583 and 584:
wpierw zanurzyłam się głębiej w
Page 585 and 586:
Czując mój dotyk, Jacob zaczął
Page 587 and 588:
- Wiesz co, ten namiot jest chyba z
Page 589 and 590:
- Mógłbyś mi, na przykład, opow
Page 591 and 592:
- Nie, nie, owszem, ale zaskoczyło
Page 593 and 594:
- Ponieważ twój przenośny grzejn
Page 595 and 596:
jego skórą. Zatrzymał mnie dopie
Page 597 and 598:
Jeśli jednak Edward miał wrócić
Page 599 and 600:
Przeszedł mnie zimny dreszcz, bo z
Page 601 and 602:
Nie mogłam go już nigdy zranić -
Page 603 and 604:
Dziwny błysk w jego oczach zaniepo
Page 605 and 606:
- Wróć - wyszeptałam. Jak mógł
Page 607 and 608:
- Jesteś pewna, że chcesz, żebym
Page 609 and 610:
Tylko to mnie obchodziło - to, czy
Page 611 and 612:
Nie ostrzegł mnie żaden dźwięk
Page 613 and 614:
- Myślę, że poznałem już wysta
Page 615 and 616:
- W odróżnieniu od Jacoba, ja pot
Page 617 and 618:
- Coś długa ta lista. Uśmiechną
Page 619 and 620:
pomaga jej z nim skończyć. Paul i
Page 621 and 622:
Ulga brała się stąd, że na pola
Page 623 and 624:
Jej oczy były czarne z głodu. Nie
Page 625 and 626:
Na dźwięk imienia swojego partner
Page 627 and 628:
Półtora metra ode mnie olbrzymi w
Page 629 and 630:
Victoria rzuciła się na niego z p
Page 631 and 632:
miało tak perfekcyjnej choreografi
Page 633 and 634:
Dźwięk, który z siebie wydałam,
Page 635 and 636:
Wilkołak rzucił się na wampira z
Page 637 and 638:
- Nie przegap żadnego kawałka - n
Page 639 and 640:
- Po co mi to wszystko tłumaczysz?
Page 641 and 642:
Wzruszyłam ramionami. To też wysz
Page 643 and 644:
Skinęłam głową, starając się
Page 645 and 646:
dużym prawdopodobieństwem tak wł
Page 647 and 648:
Byłam coraz bliżej krańca wytrzy
Page 649 and 650:
Ale mojego umysłu nic nie chronił
Page 651 and 652:
Carlisle na powrót spoważniał. -
Page 653 and 654:
żeby znaleźć się pomiędzy mną
Page 655 and 656:
Plama podzieliła się na mniejsze,
Page 657 and 658:
- Sami? To kto ich stworzył? - spy
Page 659 and 660:
olało... - Wzdrygnęła się. - Ni
Page 661 and 662:
- Victoria żywiła do Belli urazę
Page 663 and 664:
- Zamknij oczy - szepnął mi do uc
Page 665 and 666:
Oczywiście miała rację. Tym samy
Page 667 and 668:
nam, tylko Carlisle'owi, ale zawsze
Page 669 and 670:
- Znam. Chciałam się tylko upewni
Page 671 and 672:
sprawę zmiażdżył mu całą praw
Page 673 and 674:
A potem jeden wilk zaczął hałaso
Page 675 and 676:
poczułam, że rezygnacja z bycia c
Page 677 and 678:
Wzdrygnęłam się, a potem wzięł
Page 679 and 680:
się zadręczać, że może zakaże
Page 681 and 682:
Uśmiechnął się. - Mnie też wsz
Page 683 and 684:
- Trzeba było mi powiedzieć: „A
Page 685 and 686:
- Znasz tę historię z Biblii? - s
Page 687 and 688:
Edward mnie wcześniej raz nie zost
Page 689 and 690:
Mówił w sposób bardzo opanowany,
Page 691 and 692:
- Będę zawsze na ciebie czekał,
Page 693 and 694:
awanturująca - pragnęła przytula
Page 695 and 696:
Ojciec westchnął. Poczułam, że
Page 697 and 698:
Obudziłam się może nie w lepszym
Page 699 and 700:
po prostu nic wspólnego"*. - Pokiw
Page 701 and 702:
- Tego nie da się załatwić tak z
Page 703 and 704:
- Mniej więcej. Częściowo to mó
Page 705 and 706:
- Nie robiło im to żadnej różni
Page 707 and 708:
- Nie, zrobimy wszystko po twojemu.
Page 709 and 710:
cię. Pragnę cię. Tu i teraz. Prz
Page 711 and 712:
ci krzywdy. - Westchnęłam. - Pods
Page 713 and 714:
- Rzygać mi się od tego chce. Wyo
Page 715 and 716:
Wydawało mi się, że nie może by
Page 717 and 718:
* Gra słów - wilk to po angielsku
Page 719 and 720:
Biegłem na czterech łapach, jeszc
show all

STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?