STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Rzeczywiście. Hm, niewolnicze oddanie, mówisz? To muszę
się zastanowić, do czego by cię tu wykorzystać... - Nagle posmutniał.
- Wydaje się, że to było wieki temu. W innej epoce. Fajniejszej epoce.
Byłam innego zdania - moja „fajna epoka" miała się dopiero zacząć -
ale nie spodziewałam się też, że tylu rzeczy z tamtego garażowego
okresu będzie mi brakować. Spojrzałam przez uchylone drzwi na
ścianę lasu. Deszcz przybrał na sile, ale w szopie było ciepło, głównie
dzięki Jacobowi. Co jak co, ale był z niego świetny grzejnik.
Musnął opuszkami palców moją dłoń.
- Wszystko się zmieniło...
- Tak... - Wyciągnęłam rękę i poklepałam tylną oponę swojego
motocykla. - Charlie kiedyś mnie lubił... Mam nadzieję, że Billy nie
wygada się przed nim, że tu dziś byłam.
- Nie wygada się. Ma o wiele większy dystans do różnych spraw
niż twój ojciec. Hej, nie przeprosiłem cię jeszcze za ten numer z
podrzuceniem motoru! Przepraszam, że cię wydałem. Teraz tego
żałuję.
- Dobrze ci tak.
- Naprawdę. Bardzo, bardzo głupio mi z tego powodu.
Wyglądał uroczo z oczami szczeniaka i mokrymi włosami
sterczącymi we wszystkie strony.
- Wybaczam ci.
- Dzięki, Bells.
scandalous
Uśmiechnęliśmy się do siebie, ale Jacob zaraz spochmurniał.
- Wiesz, wtedy, kiedy przywiozłem motor do Forks... chciałem
An43 + Eleonora