STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Jesteśmy przyjaciółmi.
Westchnęłam.
- I tak będziesz cały czas czuł to samo...
- Mną się nie przejmuj. - Uśmiechnął się w odrobinę wymuszony
sposób. - Wiem, na co się decyduję. Jak bym znowu z czymś
wyskoczył, po prostu powiedz mi, żebym przestał.
- No, nie wiem...
- Chodź, wrócimy do domu i wyciągniemy z garażu twój
motocykl. Trzeba na nich regularnie jeździć, bo inaczej się psują.
- Wiesz, że mi nie wolno.
-A kto ci zabrania, Charlie czy pij... czy tamten?
- Obaj.
Uśmiechnął się raz jeszcze, tym razem szczerze i łobuzersko, tal jak
lubiłam najbardziej. Wydawał mi się wtedy taki miękki i ciepły.. Nie
mogłam się powstrzymać i poszłam za jego przykładem.
Deszcz przeszedł w mżawkę.
- Nikomu nie powiem - obiecał.
- Z wyjątkiem wszystkich z watahy.
- Przyrzekam, że nie będę o tym nawet myślał. Zaśmiałam się.
-A jeśli coś mi się stanie, powiemy, że się potknęłam.
- Umowa stoi.
scandalous
Jeździliśmy po bocznych drogach wokół La Push, dopóki deszcz nie
zmienił ich w grzęzawiska, a Jacob nie zaczął narzekać, że zemdleje,
jeśli zaraz czegoś nie zje. Billy przywitał mnie serdecznie, nie
An43 + Eleonora