STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Żyłam w zupełnie innym świecie niż ty, Bello, w świecie
o wiele prostszym. Moja historia zaczyna się w roku 1933. Miałam
wtedy osiemnaście lat i byłam zjawiskowo piękna. Niczego mi nie
brakowało.
Z nieobecnym spojrzeniem, nadal wpatrywała się w srebrzyste
chmury za oknem.
- Moi rodzice byli typowymi przedstawicielami klasy średniej.
Ojciec miał stabilną pracę w banku, z czego, co dopiero teraz widzę,
był śmiesznie dumny. Uważał, bowiem, że dobrze mu się powodziło,
ponieważ był utalentowany i ciężko pracował, a nie dlatego, że
zwyczajnie miał szczęście. Życie w dobrobycie było dla mnie czymś
oczywistym - w moim domu rodzinnym Wielki Kryzys jawił się jako
przejaskrawiona przez prasę plotka. Rzecz jasna, widywałam na
ulicach nędzarzy - tych, którym się nie poszczęściło - ale ojciec wpoił
mi przekonanie, że ich bieda jest efektem ich własnego lenistwa i
niezaradności.
scandalous
Moja matka zajmowała się domem i dziećmi, i to w tych dwóch
sferach życia ulokowała swoje ambicje. Miałam dwóch młodszych
braci, ale matka nie ukrywała, że to o mój byt należy zadbać w
pierwszej kolejności. Nie wiedziałam dokładnie, co przez to rozumie,
byłam jednak do pewnego stopnia świadoma faktu, że rodzice nie są
usatysfakcjonowani tym, co w życiu osiągnęli. Chociaż w hierarchii
społecznej stali dość wysoko, chcieli zajść jeszcze wyżej, i to z moją
pomocą. Moja uroda była dla nich jak prezent od losu. Doceniali
ukryty w niej potencjał o wiele bardziej ode mnie.
An43 + Eleonora