STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Mogłam po prostu zaparkować na poboczu, ale zabrakło mi odwagi.
Liczyłam na to, że będę miała trochę czasu na obmyślenie
argumentów i że do konfrontacji dojdzie w moim pokoju, a więc
zaledwie parę metrów od Charliego, przez co Edward nie mógłby
przynajmniej podnosić na mnie głosu, ale tak...
Moją furgonetkę dzieliły od volvo centymetry.
Jak na tchórza przystało, pojechałam prosto do Angeli. Po drodze ani
razu nie zerknęłam w lusterko. Odbijające się w nim spojrzenie było
w stanie topić szkło.
Edward śledził mnie aż do domu Weberów. Nie zatrzymał się, gdy
wyhamowałam, a ja nie odwróciłam głowy, nie chcąc widzieć wyrazu
jego twarzy. Gdy tylko zniknął za zakrętem, podbiegłam do drzwi.
Zapukałam, otworzył mi Ben. Musiał stać w gotowości w
przedpokoju.
- Ach, to ty - powiedział zaskoczony. - Cześć.
- Cześć. Jest Angela?
Przestraszyłam się, że zapomniała o naszym spotkaniu i będę musiała
wrócić do domu dużo wcześniej.
- Jasne.
Wskazał na schody prowadzące na piętro. W tym samym momencie
pojawiła się na nich jego dziewczyna.
- Bella! - zawołała uradowana.
scandalous
Ben wyjrzał przez otwarte wciąż drzwi. Usłyszałam, że na podjeździe
parkuje jeszcze jeden samochód, ale nawet się nie odwróciłam, bo
An43 + Eleonora