STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Strasznie mi cię brakowało - wyznałam spontanicznie.
- Mnie ciebie też. - Uśmiechnął się jeszcze szerzej, tak że na jego
twarzy nie pozostało ani śladu po wilczym zgorzknieniu. -Hardziej,
niż ci się wydaje. To co, do zobaczenia?
- Do zobaczenia. Wrócę tak szybko, jak się da.
6 Szwajcaria
Jadąc do domu, ledwie zwracałam uwagę na drogę. Wilgotny asfalt
połyskiwał w słońcu. Rozmyślałam o wszystkim, o czym opowiedział
mi Jacob, starając się sobie to jakoś poukładać. Pomimo nadmiaru
informacji krążących w mojej głowie, czułam się jakby lżejsza.
Znowu było mi dane zobaczyć ten wspaniały uśmiech, no i coraz
lepiej rozumiałam wilczą naturę - nie rozwiązywało to naszych
problemów, ale podnosiło mnie na duchu.
Dobrze zrobiłam, składając mu wizytę. Potrzebował mnie. I na pewno
nie stanowił dla mnie zagrożenia.
Zerknęłam w boczne lusterko. Nic. Szosa za mną była zupełnie pusta.
Kilka sekund później zerknęłam w nie od niechcenia po raz w drugi i
aż podskoczyłam. Srebrne volvo pojawiło się znikąd. Jechało tuż za
mną. - Cholera - mruknęłam.
scandalous
An43 + Eleonora