STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Jacob zamilkł i ta cisza nieco mi ciążyła. Intuicja podpowiadała, że nie
chcę wiedzieć, o czym rozmyślał.
- A jak to wyglądało u Jareda? - spytałam, żeby ratować sytuację.
- Na szczęście obyło się bez dramatów. Trafiło po prostu na
dziewczynę, z którą przez rok siedział w jednej ławce. Wcześniej w
ogóle mu się nie podobała, ale jak ją zobaczył po swojej pierwszej
przemianie... Kim była w siódmym niebie, bo okazało się, że od
dawna się w nim podkochiwała. Nawet ćwiczyła na kartkach swojego
pamiętnika podpisy, no wiesz, jak by wyglądało jej imię z jego
nazwiskiem. - Zaśmiał się drwiąco.
Zmarszczyłam czoło.
- Zdradził ci jej sekret? To trochę niesmaczne. Spuścił oczy.
- Wiem, nie powinienem się śmiać. Ale to zabawne, prawda?
- Lojalna z niego druga połówka, nie ma co. Jacob westchnął.
- Pamiętaj, że Jared nie opowiada nam takich szczegółów nad
piwkiem. Nic nie może na to poradzić. Jesteśmy wszyscy członkami
sfory.
- No tak, zapomniałam, że potraficie czytać sobie w myślach. Ale
tylko kiedy jesteście wilkami, prawda?
- Zgadza się. To trochę tak, jak ten twój krwiopijca.
- Edward - poprawiłam.
scandalous
- To stąd wiem tyle o tym, jak czuł się Sam. Gdyby miał wybór,
pewnie by wiele przed nami zataił, a tak... — Jacob ucichł na moment.
- Tak właściwie to mamy tego wszyscy po dziurki w nosie - zwierzył
An43 + Eleonora