STEPHENIE MEYER Zaćmienie

y tylko to coś Emily dało, rzuciłby się bez namysłu pod autobus.
I bez tego zastanawiał się, czy nie popełnić samobójstwa - żeby
uciec przed samym sobą. O mało nie zwariował. No i nagle okazało
się, że to ona go pociesza i wspiera, a nie na odwrót. A potem...
Nie dokończył zdania. Domyśliłam się, że dalsze szczegóły nie są już
przeznaczone dla moich uszu.
- Biedna Emily - szepnęłam. - Biedny Sam. Biedna Leah.
- Tak, Leah najgorzej na tym wyszła. Ale robi dobrą minę do zlej gry.
Ma być druhną na ich ślubie.
Starałam się ułożyć sobie to wszystko w głowie. Spojrzałam w bok,
ku południowemu krańcowi zatoki, gdzie nad taflą wody wznosiły się
poszarpane skały przypominające połamane palce gigantów. Czułam
na sobie wzrok Jacoba, który czekał najwyraźniej, aż coś powiem.
- A ty? - spytałam po dłuższej przerwie, nie patrząc na niego. -
Czy też zakochałeś się już od pierwszego wejrzenia?
- Nie - odpowiedział szybko. - Tylko Samowi i Jaredowi się to
przytrafiło.
- Ach tak.
Udałam grzecznie zainteresowaną, ale tak naprawdę poczułam tylko
ulgę. Spróbowałam sobie wytłumaczyć, dlaczego tak się stało, i
zadecydowałam, że cieszę się po prostu, że nie łączy mnie z Jacobem
żadna mistyczna wilcza więź. Relacje pomiędzy nami i tak były już
dość skomplikowane, nie potrzebowaliśmy kolejnego
nadprzyrodzonego zjawiska.
scandalous
An43 + Eleonora