STEPHENIE MEYER Zaćmienie

własne oczy, jak ich dziadkowie przeobrażali się w wilki. Kiedy
usłyszeli, jakie Sam ma objawy, spotkali się z nim w tajemnicy i
wszystko mu wyjaśnili. Było mu po tym dużo łatwiej -nie czuł się już
taki samotny. Poza tym powiedziano mu, że skoro Cullenowie wrócili
na dobre - Jacob wymawiał to nazwisko z nieuświadomioną pogardą -
to niedługo dołączą do niego inni chłopcy. Tyle, że wszyscy jesteśmy
od Sama o te parę lat młodsi, więc pozostawało mu czekać.
- Cullenowie nie mieli pojęcia, że tak na was działają - wtrąciłam.
- To ja ich oświeciłam. Myśleli, że w tej okolicy po prostu wilkołaków
już nie ma.
- Co nie zmienia faktu, że ich pojawienie się spowodowało to, co
spowodowało.
- Jesteś dziecinny w tej swojej nienawiści.
- A co, mam im może wybaczyć tak jak ty? Nie wszyscy mogą
być świętymi i męczennikami.
- Wiesz co? Dorośnij. Zamilkł na chwilę.
- Chciałbym - powiedział cicho.
Kiedy dotarło do mnie, co ma na myśli, otworzyłam szeroko oczy.
- Co takiego?! Zachichotał.
- Już mówiłem, że bycie wilkołakiem jest bardzo dziwne.
- Nie dorośniesz? - wykrztusiłam. - Czyli się nie zestarzejesz, tak?
Jacob, czy to jakiś głupi dowcip?
- Nie - odparł, zadowolony, że zdołał czymś tak mnie
wyprowadzić z równowagi.
scandalous
An43 + Eleonora