STEPHENIE MEYER Zaćmienie

awi. Jest bardzo podekscytowany.
To nie miało dla mnie sensu. Wiosną wszyscy pozostali członkowie
sfory byli bardzo zasmuceni faktem, że i Quil podzieli wkrótce ich
los.
- Jest podekscytowany?
Jacob odwrócił się w moją stronę, uśmiechnął się i wywrócił oczami.
- Uważa, że to najfajniejsza rzecz, jak mu się w życiu przytrafiła.
Częściowo, dlatego, że wreszcie wie, co mu dolegało, a częściowo, bo
odzyskał swoich kumpli, no i jesteśmy teraz bardziej zgrani niż
kiedykolwiek wcześniej, jak jakiś supergang czy krąg
wtajemniczonych. - Znowu prychnął. - Właściwie nie powinienem
być tym zaskoczony. To cały Quil.
- Bycie wilkołakiem mu się podoba?
- Hm... Poniekąd wszystkim chłopakom to się podoba - przyznał
refleksyjnie. - Potrafimy niezwykle szybko biegać, jesteśmy bardzo
silni, starsi nie siedzą nam na głowie, no i, jak już mówiłem, jesteśmy
bardzo zgrani. Żyć, nie umierać. Właściwie to Sam i ja jesteśmy tacy
zgorzkniali. No, Samowi chyba już przeszło. Czyli zostałem tylko ja.
— Jacob zaśmiał się sam z siebie. - Wielka, umięśniona beksa.
Bardzo mnie to wszystko zaciekawiło.
- Dlaczego właśnie wy zareagowaliście inaczej? Jak to w ogóle
było z Samem? Z czym miał problemy?
Wyrzucałam z siebie pytania jedno za drugim, nie czekając na
odpowiedź. Mój kompan znowu się zaśmiał.
- To długa historia.
scandalous
An43 + Eleonora