STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Zatrzymał się przy wyrzuconym przez fale drzewie o wybielonych
solą konarach, zagrzebanym głęboko w piachu. Poniekąd było to już
„nasze" drzewo. Usiadłszy na stworzonej siłami natury ławeczce,
poklepał wolne miejsce koło siebie.
- Lubię długie historie, zwłaszcza jak trzymają w napięciu. Ta
twoja trzyma?
Usiadłam koło niego, wywracając w odpowiedzi oczami.
- Sam zobaczysz.
- Skoro to horror, to musi trzymać.
- Horror! - prychnęłam. - Będziesz mnie słuchał, czy zamierzasz
dalej obrażać moich przyjaciół?
Udał, że zamyka sobie usta niewidzialnym kluczem, a potem odrzuca
go za siebie. Spróbowałam się uśmiechnąć, ale mi nie wyszło.
- Będę musiała zacząć od wydarzeń, w których częściowo brałeś
udział - stwierdziłam, starając się poukładać sobie wszystko w głowie
po kolei.
Podniósł rękę jak uczeń podczas lekcji. -Tak?
- To mi nawet pasuje - powiedział. - Czasem nie do końca
kumałem, co jest grane.
scandalous
- Właśnie. No to słuchaj uważnie, bo to skomplikowane. Wiesz,
że Alice miewa wizje dotyczące przyszłości, prawda?
Skrzywił się, co wzięłam za odpowiedź twierdzącą — wilkołakom nie
było w smak, że podania nie przesadzały i wśród wampirów zdarzały
się jednak osobniki obdarzone nadprzyrodzonymi zdolnościami.
An43 + Eleonora