STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Chciałbym tylko wiedzieć, czy wszystko już w porządku. To
znaczy, między wami. Wybaczyłaś mu, prawda?
Teraz to ja wzięłam głębszy oddech.
- Nie miałam mu czego wybaczać.
Najchętniej ominęłabym tę część - te wszystkie pakty i oskarżenia —
ale wiedziałam, że musimy przez to przejść, żeby posunąć się
naprzód.
Jacob skrzywił się, jakby wypił szklankę soku z cytryny.
- Wielka szkoda, że Sam nie zrobił ci zdjęcia, kiedy znalazł cię
wtedy w lesie. Mielibyśmy superdowód rzeczowy.
- Dowód? To nie proces sądowy.
- Ja tam uważam, że w tej sprawie ktoś powinien stanąć przed
sądem.
- Nawet ty nie będziesz w stanie obwiniać go za to, że wyjechał,
kiedy dowiesz się, dlaczego to zrobił.
Wpatrywał się we mnie gniewnie przez kilka sekund, a potem splótł
ręce na piersiach.
- Doprawdy? - spytał z sarkazmem. - No to, proszę, oświeć mnie.
Ranił mnie swoją wrogością, otwierał na nowo zabliźnioną już ranę.
Przypomniało mi się tamto ponure popołudnie, kiedy z rozkazu Sama
poinformował mnie oschle, że nie możemy się dłużej spotykać.
Potrzebowałam dłuższej chwili, żeby się pozbierać.
- Edward wyjechał jesienią z Forks, ponieważ uznał, że nie
mogę dłużej przebywać wśród wampirów. Postąpił tak brutalnie
wyłącznie dla mojego dobra.
scandalous
An43 + Eleonora