STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Nic nie szkodzi - odparłam odruchowo, ale jednocześnie
posmutniałam i zwiesiłam głowę. Gdyby Edward był w Forks,
byłabym wniebowzięta, że tak się złożyło, a tak... Nie wiedziałam, co
teraz z sobą począć.
- Mamo, tak nie można - wtrącił się Mike. - Skoro Bella już
przyjechała...
- Nie, nie, naprawdę nie ma sprawy - zaprotestowałam. -Muszę się
uczyć do egzaminów końcowych i takie tam...
Nie chciałam dostarczyć im powodu do kolejnej sprzeczki.
- To dobrze - uspokoiła się pani Newton. - Mike, przegapiłeś
tamten kawałek! Hm, Bello, mogłabyś wrzucić po drodze te ulotki do
kontenera ze śmieciami? Obiecałam dziewczynie, która je przyniosła,
że rozłożę je na ladzie, ale tak patrzę, że właściwie to nie mam gdzie.
- Jasne.
Odłożyłam podkoszulek na miejsce, wzięłam plik karteczek i
wyszłam z powrotem na deszcz.
Kontener stał z boku budynku, obok prowizorycznego parkingu dla
pracowników. Ruszyłam w jego stronę, powłócząc nogami i kopiąc
kamyki. Miałam już wrzucić ulotki do śmieci, kiedy moją uwagę
przykuł wytłuszczony nagłówek na pierwszej z nich, a zwłaszcza
jedno słowo:
scandalous
OCALMY MIEJSCOWĄ POPULACJĘ WILKA!
Poniżej widniał artystyczny szkic przedstawiający wilka wyjącego z
łbem zwróconym ku księżycowi w pełni. Był to bardzo smutny widok
- odnosiło się wrażenie, że zwierzę jest pogrążone w żałobie.
An43 + Eleonora