STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Alice, żeby została u nas na noc, choć nie wiedziałam jeszcze, czy się
do tego zniżę, a rano byłaby już niedziela, a Edward wracał właśnie w
niedzielę. Jakoś to przeżyję, pomyślałam.
Wstałam idiotycznie wcześnie, śniadanie jadłam więc bardzo wolno,
żeby nie zajechać do sklepu pół godziny przed czasem. Kiedy już
wsadziłam do ust ostatni zbożowo-miodowy krążek, wstałam umyć
naczynia, a potem zaczęłam ustawiać przyczepione do lodówki
magnesy w równym rządku, zastanawiając się jednocześnie, czy to nie
objaw nerwicy natręctw.
Ostatnie dwa magnesy, okrągłe i czarne, lubiłam najbardziej ze
wszystkich, bo mogłam za ich pomocą przyczepić do drzwi Jo-dówki
po dziesięć kartek naraz. Niestety, właśnie ta dwójka odmówiła mi
współpracy - miały za silne pola i kiedy przysuwałam jeden do
drugiego, ten pierwszy odskakiwał, psując cały efekt.
Z jakiegoś powodu - patrz nerwica natręctw - naprawdę mnie to
zirytowało. Dlaczego nie mogły dać się ułożyć schludnie jak
wszystkie inne? Z uporem osła dosuwałam je do siebie raz za razem,
jakbym spodziewała się, że dadzą za wygraną. Mogłam, po prostu,
jeden z nich obrócić, ale byłoby to, w moim mniemaniu, pójście na
łatwiznę. W końcu, bardziej zmęczona chyba własnym zachowaniem
niż siłowaniem się z magnesami, oderwałam oba od lodówki i
trzymając każdy w jednej ręce, przycisnęłam je do siebie. Były na tyle
silne, że kosztowało mnie to nieco wysiłku, ale udało mi się je
połączyć.
scandalous
An43 + Eleonora