STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- To nic takiego, Bello - szepnął Edward. - Twój przyjaciel ma po
prostu dobrą pamięć.
Jacob uśmiechnął się szerzej, a Edward znowu się skrzywił.
- Przestań! - zażądałam. - Przestań, cokolwiek to jest!
- Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem - powiedział Jacob. -
Chociaż to, że tak reaguje na moje wspomnienia, to już nie moja
wina.
Nie mógł się opanować i znowu uśmiechnął się łobuzersko jak
dziecko, które wie, że nie powinno czegoś robić, ale wie też, że osoba,
która je przyłapała, nie ukarze go.
- Idzie do nas dyrektor szkoły - poinformował mnie Edward. -
Chce go stąd przegonić. Lepiej chodźmy już na angielski, żeby nie
brać w tym udziału.
- Trochę nadopiekuńczy ten twój chłopak - powiedział do mnie
Jacob, jakby Edward nie mógł go usłyszeć. - Mała pyskówka z
dyrektorem to przecież zawsze jakieś urozmaicenie. Ale tobie nie
wolno urozmaicać sobie życia bez pozwolenia, prawda?
Edward zgromił go wzrokiem i zaczął delikatnie odsłaniać zęby.
- Daj spokój, Jake - powiedziałam.
Zaśmiał się.
- Czyli jednak ci nie wolno. No cóż, jeśli kiedyś będziesz miała
ochotę dobrze się zabawić, zapraszam do siebie. Cały czas mam twój
motor.
Tą informacją zupełnie odwrócił moją uwagę od Victorii i całego tego
zamieszania.
scandalous
An43 + Eleonora